 |
| Αλέκος Φασιανός |
Ήταν λέει μια φορά ένας κομματικός καθοδηγητής.
Κι όταν λέμε καθοδηγητής εννοούμε κομμουνιστής
κάργα. Πάει λοιπόν ο καθοδηγητής, σ’ ένα χωριό να ελέγξει τα πράγματα πώς
έχουν, τι κάνουν. Τον υποδέχεται ο υπεύθυνος της ομάδας του χωριού. Το και το,
όλα καλά. Βλέπει ο καθοδηγητής πως όλα πράγματι πήγαιναν ρολόι. Εργατικοί οι
σύντροφοι, μαχητικοί και ορεξάτοι. Καταχάρηκε ο καθοδηγητής, αλλά βεβαίως δεν
το ’δειξε. Γιατί οι καθοδηγητές έχουν κομματικό καθήκον να είναι φειδωλοί στους
επαίνους, ο κομματικός καθοδηγητής σπανίως χαμογελά. Ανακεφαλαίωσε τη γραμμή
του κόμματος, ανάφερε τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ. Εκεί, σύντροφοι,
προσοχή, εδώ πειθαρχία και λοιπά και λοιπά. Κι όταν έφαγαν κι
όταν ήπιαν, έμεινε να ρυθμίσουν πώς θα κοιμίσουν τον καθοδηγητή. Δυστυχώς
φτωχοί άνθρωποι, κανείς δεν μπορούσε να τον βολέψει κάπου. Όλοι τους μ’ ένα
τσούρμο παιδιά, κοιμόνταν ο ένας πάνω στον άλλο. Και αναγκάζεται ο υπεύθυνος
του χωριού να τον πάρει ο ίδιος στο σπίτι του, ως άτεκνος. Έστρωσαν τα κιλίμια,
όπως όπως βολεύτηκαν κι οι τρεις κατάχαμα, γιατί δεν είχε ούτε ένα κρεβάτι στο
καλύβι του ο υπεύθυνος, φτωχός άνθρωπος, είπαμε. Ένα βράδυ ήταν αυτό, πέρασε.
Τ’ άλλο πρωί, την ώρα του αποχαιρετισμού, στο έβγα του χωριού, όπως τον
κατευόδωναν, τραβά παράμερα τον υπεύθυνο και του ψιθυρίζει συντροφικά: Σύντροφε,
βασική αρετή είναι η ηθικότης. Σου συνιστώ λοιπόν να προσέχεις τη γυναίκα σου.
Γυνή, πυρ, θάλασσα. Όλη νύχτα ξέρεις τι μου ’κανε; Όλη νύχτα μου κρατούσε το
πέος. Τότε ο υπεύθυνος γέλασε και του απάντησε: Σύντροφε
καθοδηγητή, πάνω από την ηθική, πρώτη κομματική αρετή είναι η επαγρύπνηση. Εγώ,
άφεριμ, σου βαστούσα όλη νύχτα τον πούτσο.
Μάρω Δούκα Η Αρχαία Σκουριά (απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου