Κομμένα πόδια... Ντέμης Κωνσταντινίδης

Pamela Hanson

Περπατήσαμε 

ως τη Μεταμόρφωση του Σωτήρα.

Εσύ φοιτήτρια

εγώ μαθητής στα δεκαεφτά.

Κομμένα πόδια

δε θυμάμαι τι ψέλλιζα·

Μόνο το ανάλαφρό σου βάδισμα

και το χαμόγελο―

Το φωτεινό σταυρό ψηλά

του μαρτυρίου.

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κι όμως γελούν καλύτερα οι τζίτζικες.