Εν Έτει 2000
Όταν μεγάλωσε, έμαθε
πως ο πατέρας του
ήταν κι αυτός,
«τη νύχτα
εκείνη»,
στο
Πολυτεχνείο.
Η θεία
του η Λιλή,
ο θείος
του ο Μιχάλης,
ήταν κι
αυτοί,
«τη νύχτα
εκείνη»,
στο
Πολυτεχνείο.
Όλοι οι
γνωστοί του μπαμπά,
όλες οι
γνωστές της μαμάς,
ήταν κι
αυτοί,
«τη νύχτα
εκείνη»,
στο
Πολυτεχνείο…
Τώρα, κάθε πρωί,
καθώς
κατηφορίζει την οδό Πατησίων
κι αντικρύζει την καγκελλόπορτα
την κλεισμένη «εις μνήμην».
στριφογυρίζει
στο νου του
η ίδια απορία:
«Πώς
διάβολο χώρεσαν
όλοι αυτοί εδώ μέσα;…»
(Δεκέμβριος 1974)
Φαίδρος Μπαρλάς, Άπαντα, εκδ. Τα Νέα Ελληνικά
Το μεγαλύτερο λάθος της Δεξιάς στην Ελλάδα ήταν η αναγνώριση της καλούμενης ως "επέτειος του Πολυτεχνείου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντας τις διάφορες "εξεγέρσεις" ανά τον κόσμο δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι και αυτή η εξέγερση δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία εκ των έξω διακινούμενη.
Ενώ αντιλαμβάνομαι πλήρως την αναγκαιότητα ύπαρξης "ηρώων" και "επετείων" προκειμένου να εγκαθιδρυθεί η κοινοβουλευτική τάξη μετά την εμπειρία της χούντας (η οποία παρεμπιπτόντως είχε αρκετό λαικό έρεισμα) ο τρόπος αυτός νουθέτησε μία "αριστερή" λογική και χρειά στην εφεξής δημοκρατία. Πανέξυπνο από την πλευρά της Αριστεράς (και δη της Κομμουνιστικής Αριστεράς) και αρκετά αφελές από την πλευρά της Δεξιάς.
Εξάλλου αυτή την Αριστερής νοοτροπίας δημοκρατία (ειρήσθω εν παρόδω είμαστε από τα ελάχιστα αν όχι το μοναδικό ΔυτικοΕυρωπαικό κράτος με Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα) την πληρώνουμε έως σήμερα με την δημιουργία αυτού του κρατικοδίαιτου οικονομικού Ελληνικού οικονομικού μοντέλλου