Να στείλουν γυμνόστηθες τις κόρες τους... Ιωάννα Καρυστιάνη

Marc Chagall

Όσοι άνηκαν στη γενιά του Πολυτεχνείου έχουν ανακηρυχθεί σε λαμόγια που φαλίρισαν την Ελλάδα, όσοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στους «ανθρωπιστικούς» πολέμους στη Γιουγκοσλαβία βαφτίστηκαν εθνικιστές, όσοι συμμετείχαν στο Δεκέμβρη του 2008, χαρακτηρίστηκαν  βουτυρομπεμπέδες ή τρομοκράτες.

Ύστερα, φρόντισαν μεθοδευμένα να πουν ότι από τις πλατείες των αγανακτισμένων ξεπήδησε η Χρυσή Αυγή. Και φτάσαμε στους περιώνυμους προπηλακισμούς, όταν απολυμένος από τα Αμυντικά Συστήματα που δέχεται τον έναν απλήρωτο λογαριασμό μετά τον άλλο πέταξε ένα μπουκάλι νερό ζήσαμε ένα τριήμερο φεστιβάλ καταδίκης στα κανάλια. Και εγώ ερωτώ: Πώς ένας άνθρωπος μπορεί να εκφράσει την απόγνωση και την απελπισία του; Ας φτιάξουν τη λίστα των επιτρεπόμενων εκδηλώσεων απόγνωσης. Τι θέλουν; Να πάνε 1,5 εκατομμύριο άνεργοι στα γόνατα στη Μεγαλόχαρη της Τήνου και να παρακαλέσουν να βρουν δουλειά; Να φτιάξουν μια χορωδία και να ψάλουν τον καημό τους; Να στείλουν γυμνόστηθες τις κόρες τους έξω από το Μαξίμου; Ουσιαστικά, το μόνο που επιτρέπεται είναι να αυτοκτονούν στα μουγκά και κατά μόνας. Τείνει να υπονομεύεται κάθε μορφή πολιτικής αποδοκιμασίας γιατί ένα είναι το ανίκητο όπλο, το πλήθος. Και κάνουν ό,τι μπορούν να μην βρεθεί η καταπληκτική συνδεσμολογία που θα επιτρέψει στον κόσμο να ενωθεί και να διεκδικήσει μία άλλη ζωή.

[.......]

Η γλώσσα υπέστη μία δεινή μετάλλαξη. Τα τελευταία χρόνια της πλαστικής ευφορίας οι αγορές είχαν πάρει το πάνω χέρι, με στρατηγική να μπει λέξη που είχε σχέση με την οικονομία στα πάντα. Έλεγαν «η αντιπολίτευση επενδύει στους κοινωνικούς αγώνες», «ο πρωθυπουργός κεφαλαιοποίησε την ομιλία του στη Βουλή», «ο υπουργός εισέπραξε ένα θερμό χειροκρότημα». Ακόμα μιλούσαν για «διαχείριση του πένθους». Το τελευταίο διάστημα, προκειμένου να μην ακούγονται οι λέξεις ανεργία και απόλυση, δημιουργήθηκαν νέες λέξεις όπως «κινητικότητα», «απασχολησιμότητα», «δεξαμενή ανθρώπινων πόρων». Όλα αυτά μπλοκάρουν τους ανθρώπους και τους αποπροσανατολίζουν. Η γλώσσα πρέπει να ξανακερδίσει την κυριολεξία της για να μπορούν οι άνθρωποι να σκέφτονται.

Ιωάννα Καρυστιάνη (απoσπάσματα από συνέντευξή)