Άλαλα τα χείλη τους – και τι μπορούν ν’
αρθρώσουν, που τη φωνή τους κουκουλώνει η τύρβη μερονυχτίς, ενώ σειέται απ’ τις
βουές ο Μέγιστος Ιππόδρομος
και
πλημμυράει απ’ τα αίματα των Μαρτύρων
κι’
απ’ τη μανία των Μονομάχων.
Αυτό
το αίμα είναι που βοά, αυτό είναι που ρυπαίνει.
Εδώ
χρειάζεται η βακτηρία του γίγαντα Ασκητή
του
λευκοπώγωνα,
να
επιβληθεί, να τους σκορπίσει,
όλους τους ίππους και τους αναβάτες τους.
Τάκης Παπατζώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου