Gabriel Ritter von Max |
Μὰ οἱ πολιτικοί
μας εἶναι τοῦ «σήμερα ἔχει, κι αὔριο δὲν ἔχει»·
κ’ ἡ Παιδεία εἶναι, ἀτυχῶς, τοῦ «μεθαύριο μόνο ἔχει – καὶ πάλι, νὰ δοῦμε…» Δὲ φέρνει ψήφους ἄμεσους, ἡ ἔρμη· δὲν κατασκευάζει
ζητωκραυγαστές. ᾿Αντίθετα: δυσκολεύει τρομερὰ τοὺς ψήφους – σὰν κάθε δύσκολη
δουλειά –, κάνει ἐλεγκτὲς τοὺς ψηφοφόρους, καὶ λιγοστεύει πάντα, σταθερά, τοὺς
ζητωκραυγαστές. (᾿Ενῶ τὸ «προ-πό» !.. ῾Ο ἀθλητισμός,
ὁ φανατισμός, ὁ συστηματικὸς κενολογισμός !..)
Γι’ αὐτὸ κ’ ἡ Παιδεία διαρκῶς ἀναβάλλεται
– παρὰ ὅποια ἐπίφασή του !
Καὶ γι’ αὐτὸ σ’ ὅλα πέφτομε, ἀσταμάτητα.
Ρένος Αποστολίδης, ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΟΥ, "Κρίση ᾿Αγωγῆς κ' ἔκπτωση Παιδείας", σ. 110
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου