Του καθενός η αλήθεια...Δημήτρης Γ.

Έκτωρ

Τακτοποιήσεις στο τέλος του χρόνου.

Στα αρχεία:

οι ακυρωτικές συγγνώμες,

οι ψευδείς δηλώσεις,

οι εφέσιμες υποσχέσεις,

οι διμερείς συμβιβασμοί,

οι ματαιώσεις των συναισθημάτων,

οι παραβλέψεις εκ προμελέτης,

οι παραγραφές των μνημών,

τα πειστήρια ανοχής.

Στα αρχεία.

Να αδειάζει ο τόπος.

Του καθενός η αλήθεια,

δικαιώνεται

μόνη της.

Dawkinson  Πηγή: thedawkinsonsyndrome.blogspot.gr

Και πάλι στην αναμονή…

Και η διαλυτική ασάφεια να βασιλεύει…

Και ένας πρωθυπουργός σε κρίση πανικού…
από τη μια... 

...να ικετεύει τους «ετέρους» για μια συμφωνία που να «φαίνεται» καλή, προσπαθώντας, ο «άμοιρος», «να βγάλει από τη μύγα ξύγκι»…

κι απ’ την άλλη, να προσπαθεί να ισορροπήσει...
... ανάμεσα σε ότι έλεγε… και σε ότι «βλέπει» …

…ανάμεσα στο «σκίζω το μνημόνιο με ένα νόμο»… και στο υπογράφω ένα χειρότερο …

…ανάμεσα στις τραγικές εξελίξεις… και στο τσούρμο-θίασο του οποίου ηγείται, τον ντελβέ δηλαδή, του κάποτε «ένδοξου» ΠΑΣΟΚ…

…ανάμεσα στο κυνήγι της διαφθοράς που υποσχέθηκε… και την συντήρηση των προνομίων της πελατείας, που ήδη ξεκίνησε…

…ανάμεσα στις περήφανες συγκεντρώσεις των εθνικοπερήφανων αγωνιστών-ηρώων που χόρευαν στο Σύνταγμα, το Μάλαμα και τα «παραπονεμένα λόγια»… και το ηρωικά απλωμένο χέρι που επαιτεί, λίγα ευρώ, από τους ανάλγητους εκβιαστές και αιματοπότες «ετέρους»…

…ανάμεσα στις εθνικοπατριωτικές κορόνες και τα περήφανα ΟΧΙ… και τα αξιοπρεπή ΟΧΙ, που δεν ήταν ακριβώς ΟΧΙ, αλλά ήταν μισοαξιοπρεπή ΝΑΙ, που δεν ήταν βεβαίως ΝΑΙ, αλλά ήταν ΟΧΙΝΑΙ, που δεν ήταν ΕΤΣΙ, αλλά ήταν ΓΙΟΥΒΕΤΣΙ …

…ανάμεσα στο ότι δεν χρεοκοπήσαμε το 2010 με 11% πρωτογενές έλλειμμα… και στο ότι χρεοκοπούμε τώρα, με πλεόνασμα, το 2014.

…ανάμεσα στους απογόνους του Λεωνίδα και του Παπαφλέσσα, ψηφοφόρους του ΟΧΙ… και τους απογόνους του Εφιάλτη και του Τσολάκογλου ψηφοφόρους του ΝΑΙ…

…ανάμεσα στα νταούλια και τους ζουρνάδες… και το πένθιμο εμβατήριο του Shopin

…ανάμεσα στην οίηση και τις μεγαλοστομίες… και την θλιβερή πραγματικότητα…

…ανάμεσα στο «πάταξον μέν ἄκουσον δε» (απόδοση: κτύπα αλλά (προηγουμένως) άκουσέ με) που είπε ο Θεμιστοκλης… και στο «άκουσον μεν, πάταξον δε» που ξεφούρνισε ο ίδιος…

…ανάμεσα στο «διαπραγματευόσαστε στα τέσσερα»… και στο να «σκύψουμε» κι εμείς στα τέσσερα…

…ανάμεσα στο δεν με πιστεύει κανείς πια… και στο δεν με πιστεύει κανένας πια!…

Και τώρα τι κάνει;

Τώρα… «ποιώντας την ανάγκην φιλοτιμίαν», ζητάει τη συνεργασία των δολερών σκυλιών, των γερμανοτσολιάδων. Ζητάει κοινή γραμμή με τους πισογλέντηδες πεμπτοφαλαγγίτες, δουλόφρονες-αναξιοπρεπείς του ΝΑΙ…

Ζητάει την ευχή ενός προσωρινού, της Φώφης και του –θέλω κι εγώ να κυβερνήσω- Σταύρου… για να πάει «όρθιος» στη διαπραγμάτευση.

ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ. Την ευχή και την βοήθεια του Αρτέμη Μάτσα πρέπει να ζητήσει. Αυτός έχει τα κονέ…

Δημήτρης Γ.

Υ.Γ. Και βεβαίως έρχεται...
νέο μνημόνιο
και μεγάλο ξεπούλημα
υπό τον τίτλο
«Το δικό μας μνημόνιο είναι καλύτερο»