Ούτε Ψυχίατρος, ούτε δάσκαλος ειδικής αγωγής... Δημήτρης Γ.

Gilles Tran: Une idole

«Τὸ τέλος σου ἐσύ...»

 Γιὰ τελευταία φορὰ σοῦ τὸ φωνάζῳ:

 Μὴν ἀμελῇς τὴ δύναμη, τὴ θέληση, τὸ πεῖσμα.

 Προπάντων τ ὸ τ έ λ ο ς σ ο υ ἐσύ,

 κι ἂς πέφτουν πάνω σου οὐρανοί,

 ἂς χάνῃ τὸ ἔδαφος ἡ γῆ!

 Κώστας Ἀντωνίου

         ………………….

Όπου δεν ισχύει λόγος

πίπτει πραγματικότητα

Κ. Μ. Μάστρακας, Θρύψαλα

Συμφωνήσαμε, λέει… Συμφωνήσαμε κι άρχισαν τα όργανα…

Η «γνωριμία» κράτησε μόλις πέντε μήνες. Τελικά, η πλανεύτρα Δωροθέα, τον τύλιξε και το ειδύλλιο επισημοποιείται…

Ο Αλέξης άργησε, αλλά κατάλαβε πως απευθυνόταν σε λάθος κοινό… Κατάλαβε επιτέλους πως οι χορευταράδες, είναι οι Έλληνες…  

Κι σαν τον «άσωτο υιό» γύρισε κι έπεσε στην αγκαλιά των γερμανοτσολιάδων.., συμπληρώνοντας το παζλ της μεγάλης «δημοκρατικής» παρατάξεως

Πέτυχε δε, κάτι που ουδείς άλλος πολιτικός αρχηγός κατάφερε μεταπολεμικά. Μετατρέπει πλέον το «ελληνικό κοινοβούλιο» σε σοβιετικό Κρεμλίνο. Τα ΝΑΙ πλέον θα είναι της τάξεως του 75% και θα κατατροπώσουν τον παγκόσμιο καπιταλισμό σώζοντας τους λαούς της Ευρώπης…

Και τώρα γεννιόνται διάφορες απορίες, που θα λυθούν βέβαια στο άμεσο μέλλον…

Τώρα ο Αλέξης θα έχει να αντιμετωπίσει και τις «προσωπικότητες» του τσούρμου του…

Και πως θα τα καταφέρει; Ούτε ψυχίατρος είναι..., ούτε δάσκαλος ειδικής αγωγής…

Τι θα κάνει με τον έτερο Καππαδόκη, τον άσσο της θεωρίας των παιγνίων, που σηκώθηκε απ’ το τραπέζι, λίγο πριν το τέλος της παρτίδας, απηυδισμένος από την ασχετίλα του «καρέ», των «ετέρων» χαρτόμουτρων-τοκογλύφων και 'φυγε; Απηύδησε βλέπετε και με το κοινό του, που αντί να του μοιάσει, να ζει ΛΙΤΑ, μακριά από τα ΑΤΜ και με αξιοπρέπεια, επιμένει να πηγαίνει κάθε μέρα και να στήνεται στα ΑΤΜ, για να πάρει τη σύνταξη του και να τρέξει να τη φάει στη Μύκονο... Μπλιάχχχ

Πώς θα κοιτάξει στα μάτια τους γίγαντες Ζωή, Φλαμπουράρη, Στρατούλη, Κουράκη, Λαφαζάνη, Λαπαβίτσα, Τασία και τ’ άλλα παιδιά; Πώς θα κοιτάξει στα μάτια τον Βελουχιώτη, που κρέμεται στον τοίχο του του Χ. Σπρίτζη; Πώς;

Κι οι βουλευτές του; Αυτοί που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ επειδή δεν ήθελαν να πέσουν στα «τέσσερα»; Τώρα τι θα κάνουν; Θα δικαιώσουν τον ποιητή που λέει…

Πολλοί πολλά απορρίψανε

στον κώλο όμως τον ρίξανε.

Δημ. Φύσσας

Πώς θα αντιμετωπίσει τον πυρίκαυστο μεζεοδότη;

Πώς θα πάει να συναντήσει τη Ραχήλ στα ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ; Θα βρει το δρόμο;

Κι οι ψηφοφόροι που άφησαν το ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα και του Jeffry, για το ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη;

Τι θα τους πει; Θα τους πει πως δεν καταλάβαινε τι γινόταν; Ή θα τους πει πως  «Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί,/ χάναμε· χάναμε ολοένα./Πώς θα φύγουμε τώρα;/ πού θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί;/ στα ψέματα παίζαμε» που λέει και ο Μ. Αναγνωστάκης..;

Κι αυτοί; Τι θα κάνουν τώρα; Πού θα βρουν νέο «ηγέτη» για να ξανασώσουν την πατρίδα;

Η ζωή είναι δύσκολη Αλέξη και η πραγματικότητα δεν αλλάζει με τις λέξεις. Θα κυβερνήσεις για τρία-τεσσέρα χρόνια και μετά... Μετά θ' αρχίσουν οι φάπες...

Και την έπαρση που έσπειρες θα είναι δύσκολο να την μαζέψεις…

«Η έπαρση του ανθρώπου είναι περίεργο πράγμα, δεν μπορείς να την κουκουλώσεις μια και καλή. Δεν προλαβαίνεις να βουλώσεις την τρύπα Α σου βγαίνει από την τρύπα Β, βάζεις εκεί το δάχτυλο κι αυτή πετάγεται από την τρύπα Γ κ.ο.κ.»           Georg Christoph Lichtenberg

Έπαιξες και χάσαμε… Αλέξη.

Αλλά σ΄ αυτή τη περίπτωση ίσως ισχύσει και το… «ουδέν κακόν αμιγές καλού»

Καλό κουράγιο Αλέξη, καλό κουράγιο σ’ όλους μας…

Δημήτρης Γ.