Έτη νυκτός... Δ. Μαρουδάς

Ν. Γύζης: Στον κουρέα

                                                 Έτη νυκτός

                                                 Έτη σκότους

                                                 Πόσα έτη ακόμη;

                                                 Πόσα «έτη νυκτός»

                                                  απέχει το φως;

                                                                           Δημ. Μαρουδάς

Λίγες ώρες, βασανιστικές, μένουν (;) μέχρι την Κυριακή του δημοψηφίσματος. Ο κόσμος εγκλωβισμένος στο ΝΑΙ, στο ΟΧΙ και στο ΒΟΗΘΑ ΠΑΝΑΓΙΑ. Εγχώριοι και εξωχώριοι, πολιτικοί, καθηγητάδες, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, δηθενάδες, τσατσάδες, καλονές, μουσάτοι, αγραββάτωτοι, γραββατωμένοι, αξιοπρεπείς, γερμανοτσολιάδες, νενέκοι, κίναιδοι, ευαίσθητοι και λοιποί «νοούντες», επιχειρούν να τον «ενημερώσουν».

Και υπάρχει (;) και μια κυβέρνηση που αναζητούσε εναγωνίως, τις 3-4 τελευταίες μέρες, μια πρόταση απ’ τους «ετέρους», μια πρόταση και μια «καλή κουβέντα», όπως… «έχει δίκιο ο Αλ. Τσίπρας, υποχωρούμε…». Δεν την ενδιέφεραν τα μέτρα, την ενδιέφερε μόνο η «καλή κουβέντα», για να την πασάρει στο ποίμνιο. «Πείτε βρε αδελφέ ότι… κάνατε κι ένα χορό… και θα υπογράψω με τα τέσσερα», τους «φώναζε» ο μαέστρος Αλέξης. Κι αυτοί… τραπεζοκαθισμένοι, άφηναν την ορχήστρα να «βαράει» τα νταούλια και να ονειρεύεται την χαρτούρα…

Και υπάρχει κι ένας κόσμος που, ναι μεν, απολαμβάνει τις ωραίες μέρες που ξημερώνουν (όπως είπε ο κ. Ν. Παπάς)αλλά επιμένει να ασχολείτε με τα 120ευρω (όπως περιφρονητικά σχολίασε ο κ. Φίλης). 
Κι ο κόσμος αυτός «έπεσε» απότομα, από τα νοήματα στα βιώματα.

Και τώρα;

Τώρα έχουμε μια ορχήστρα εξαντλημένη και τα όργανα ξεπατωμένα. Και τι μας μένει; Μας μένει η φωνή. Χορεύει όμως κανείς ακούγοντας χορωδίες;

Μάλλον φτάσαμε στη στιγμή της αλήθειας.

Ή πτωχεύουμε ή μπαίνουμε σε ένα καινούριο πρόγραμμα-ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Αν πτωχεύσουμε... Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, Ἀλληλούϊα!!!

Αν μπούμε σε ένα νέο πρόγραμμα, σ’ ένα νέο μνημόνιο…ο σώζων εαυτόν σωθήτω!!!

Η επικρατήσασα φαυλότητα και οίηση της «πρώτης φοράς», έφερε τη χώρα «βούτυρο στο ψωμί» των «ετέρων». Και τώρα θα επιβάλουν το πρόγραμμά τους, όπως αυτοί θέλουν. Την επόμενη μέρα δε θα δούμε την «ελπίδα που ερχόταν…», θα δούμε τη «λεπίδα» να έχει ήδη φτάσει.

Θεωρώ βέβαιον ό,τι, ο μαέστρος Αλέξης Φον Κάραγιαν, περιμένει με αγωνία και εύχεται ο λαός να πει ΝΑΙ και την Δευτέρα να υπογράψει, και με τα «τέσσερα», ό,τι χαρτί ή παρτιτούρα βρεθεί μπροστά του. Το ίδιο θα κάνει (;) κι αν βγει ΟΧΙ όπως ο ίδιος δήλωσε.., αλλά τότε θα έχει να σκεφτεί και το πλασάρισμα…

Πέραν των εξυπνακίστικων λογοπαιγνίων του παρόντος κειμένου, ο κ. πρωθυπουργός και οι συν αυτώ  υπερηφανοαξιοπρεπείς ελπιδοφόροι νταουλιέριδες, σκέφτονται και κάτι πολύ πιο σοβαρό για τους εαυτούς τους. Και ναι μεν, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, επιχειρούν ένα colpo grosso και ναι μεν επιχειρούν, με το δημοψήφισμα, να συσπειρώσουν το popolo, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού τους δεν θα ΄χουν και την έννοια...

Αν τα πράγματα ξεφύγουν;

Αν πάνε χειρότερα από τους υπολογισμούς τους;

Κι αν τότε, ο ακομβίωτος κ. Καμμένος, πάρει το ελικόπτερο και φύγει μόνος του και δεν προλάβουν να πηδήξουν μέσα τα πρώτα βιολιά;

Γι αυτό και οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Τσίπρα ότι: « Οι τράπεζες θα ανοίξουν μόνο με συμφωνία» και «Τη Δευτέρα πάω να συμφωνήσω με τους ‘’ετέρους’’». Γι αυτό και ο κ. Καμμένος δήλωσε χθές ότι: «Οι Ένοπλες Δυνάμεις διασφαλίζουν τη σταθερότητα της χώρας στο εσωτερικό».

Και αναρωτιέται κανείς, πώς οι οργανοπαίχτες «της πρώτης φοράς» έφτασαν ως εδώ την κατάσταση; Πώς κατάφεραν να διαλύσουν ό,τι, είχε καταφέρει να σταθεί;

Και πώς είναι δυνατόν να συγκεντρώνεται σε έναν αριθμό 40-50-100 ανθρώπων τόση φαυλότητα και ανικανότητα μαζί;

Πώς είναι δυνατόν να επαναφέρουν, μετά από τόσες δεκαετίες, λέξεις, φράσεις και έννοιες που πληρώθηκαν κάποτε με αίμα και γέμισαν τις ψυχές με μίσος;

Πώς είναι δυνατόν να βρέθηκαν, την ίδια στιγμή, όλοι αυτοί κάτω από την ίδια στέγη και στην εξουσία;

Ό,τι και να σκεφτεί κανείς ξεπερνάει τα όρια του φυσικού και πρέπει να περιπλανηθεί στα πλαίσια του μεταφυσικού…
Πάντως ας μην ξεγιελιόμαστε...
ό,τι και να βγάλει η κάλπη...
νέα ένδοξα, αυτή τη φορά, μνημόνια μας περιμένουν...

Δημήτρης Γ.

Το τα αδύνατα διώκειν μανικόν αδύνατον δε το τους φαύλους μη τοιαύτά τινα ποιείν. Μάρκος Αυρήλιος

Απόδοση: Το να επιδιώκεις πράγματα που είναι αδύνατα είναι τρελό·και είναι αδύνατο οι φαύλοι να μην κάνουν κάτι τέτοιο.