Η όσφρηση κι η ακοή
Κάποτε, τον μεσαίωνα, ένας φτωχός περπατούσε στην αγορά του
Ακσεχίρ (Φιλομηλίου), στην Τουρκία. Αισθάνθηκε τη γευστική μυρωδιά από τον
πάγκο ενός πωλητή με ψητά κρέατα και ένιωσε μεγάλη πείνα. Δεν είχε λεφτά για
κρέας, αλλά πήγε κοντά στον πάγκο, έβγαλε μερικά κομμάτια ψωμί από την τσέπη
του και τα κράτησε για λίγο χρονικό διάστημα στον καπνό από τη σχάρα πριν τα
φάει. Καθώς έφευγε, ο πωλητής είπε «Ε! Μου χρωστάς για αυτό!».
Ο φτωχός αρνήθηκε να πληρώσει και φούντωσε καβγάς ανάμεσα
τους. Για να βρουν λύση στη διαφωνία πήγαν να δουν τον τοπικό δικαστή, το Νασρεντίν Χότζα, ο οποίος ήταν γνωστός
σαν σοφός και άγιος άνθρωπος. Ο Νασρεντίν
άκουσε τα επιχειρήματα και των δύο ανδρών και μετά είπε στον φτωχό: «Δωσ' μου την τσάντα
σου». Ο φτωχός ξαφνιάστηκε, αλλά του έδωσε όλα του τα χρήματα. Η
τσάντα είχε κάποια λίγα νομίσματα μικρής χρηματικής αξίας. Ο Χότζα τα άδειασε
στο τραπέζι.
«Άκουσες τον ήχο των νομισμάτων;»,
ρώτησε τον πωλητή. «Ναι» απάντησε ο πωλητής. Ο Νασρεντίν έβαλε τα νομίσματα πίσω στην τσάντα και την έδωσε πάλι
στον φτωχό. Στράφηκε κατόπιν στον πωλητή και του είπε την απόφαση του: «Η τιμή του καπνού
είναι ο ήχος των νομισμάτων. Πούλησες καπνό και, σε αντάλλαγμα, άκουσες τον ήχο
των χρημάτων. 'Έχεις αποζημιωθεί πλήρως».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου