Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας, 1961 |
Μεθώ
με τις ανέφελες αυγές και με τα δειλινά
τα χρυσονεφωμένα,
με των παιδιών μου τη γλυκειά φωνή που με ξυπνά,
με δυο ματάκια στ’ όνειρο που βλέπω γαλανά,
με δυο λογάκια στοργικά στον ξύπνο μου ακούστα-
με ό,τι προσμένω κ’ έρχεται, μ’ ό,τι άδικα ποθώ,
μεθώ!
Λιλή Ιακωβίδη, Φωτεινές ώρες, 1932
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου