 |
| Romualdas Požerskis |
Μια μέρα, που ευρέθηκα σε κάποιο ακρογιάλι
κι ανέπνεα της θάλασσας το μυρωμέν’ αγέρι,
βλέπω μια νηά, σα μάγισσα, μπροστά μου να προβάλη,
και να βαστά ένα γέροντα εις το δεξί της χέρι.
Ηταν νεράιδ’ αληθινή η κόρ’ η μαυρομμάτα,
κ’ έκαναν νηό το γέροντα τα δροσερά της νειάτα.
Την είδα και μου πάγωσε στις φλεβες μου το αίμα,
όταν ο γέρος μια ματιά αγριωπή μου δίνει!
Δεν ξέρω τι εσήμαινε εκείνο του το βλέμμα,
όμως εγώ τη μάγισσα κοιττάζοντας εκείνη,
είπα πως εύκολα κανείς τα νειάτα του χαρίζει
αχ! όταν τα γεράματα σε τέτοια νηά στηρίζει.
Δημήτρης Ι. Κόκκος, Γέλωτες, Αθήνα 1880,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου