Ίδια τα λόγια... Κώστας Σοφιανός

Isabel Miramontes, sculptor.

 

Ανθρώπους με ρόδες πρωτό ΄δα στο δάσος του Κόρμαν·

κι ανθρώπους με δεκανίκια

κι ανθρώπους με ξυλοπόδαρα

κι ανθρώπους με γάντια για χέρια

κι ανθρώπους χωρίς χέρια

κι ανθρώπους με γυάλινα μάτια

κι ανθρώπους με μάτια καμένα

κι ανθρώπους δίχως μάτια.

Τους έβγαζαν πρωί πρωί στο προαύλιο να πάρουν αέρα.

Το σπίτι παλιό· πέτρινο· δίπατο· καλοχτισμένο.

Μπουκάριζε κάθε τόσο το ασθενοφόρο φορτωμένο σφαγεία:

ούρλιαζ’ η σειρήνα, στρίγγλιζαν τα φρένα,

έχασκαν οι πόρτες, άστραφταν οι πόρπες-

φεύγαν τα κορμιά.

Ίδια τα λόγια

άλλα τα στόματα-

άλλα τα όπλα

ίδια τα πτώματα.

Κώστας Σοφιανός, Το φάντασμα του υποβολέα, εκδ. Πλανόδιον