 |
| David Dubnitskiy |
Τ’ αξέχαστο το δειλινό, που σου έστησα καρτέρι,
και που μονάχη γύρευες να βρης το μονοπάτι,
θυμάσαι πώς σε τράβηξα στ’ αγαπημένα μέρη;..
Εγώ γεμάτος έρωτα, εσύ χαρές γεμάτη…
Τα πράσινα χαμόδεντρα στο πλάι τους μας δεχτήκαν…
Και την αυγή που διάβαινα τα είδα που είχαν ανθίσει-
κ’ είπα: Τα τόσα γέλοια σου, καλή, δεν εχαθήκαν·
τα κλωναράκια αποβραδίς τάχουν εδώ κρατήσει!
Ρήγας Γκόλφης, Τραγούδια του Απρίλη, 1909
(Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου