 |
| Monica Bellucci in Malena |
Όπως πετούσε και το τελευταίο ρούχο
στην καρέκλα κι έμενε γυμνή,
θέ’ μου, πόσο ήταν όμορφη!
Σαν ένα φωτισμένο δέντρο
μιά παλιά νύχτα των Χριστουγέννων – θυμάσαι;..
Άλλαζε μονομιάς και γίνονταν
μιά ηλιόλουστη αστραφτερή κληματαριά,
που τυλιγόταν και σφιγγόταν πάνω σου,
γιατί φυσούσε δυνατά στην κάμαρα
και παράσερνε τα σεντόνια και τη μνήμη,
ώσπου μιά καταιγίδα από κραυγές,
άστρα, παπαρούνες και φιλιά
ξέσπαγε ασυγκράτητη σαρώνοντας το χρόνο!..
Ύστερα θύμιζε τις χαμηλές
λαχανιασμένες φωτιές, τη νύχτα τ’ άι – Γιαννιού,
που σβήνουν σιγά,
μ’ ένα λόξυγγα από μικρές αναλαμπές,
αφήνοντας λίγη στάχτη στη γεύση
και μιά παράξενη θέρμη στα βλέφαρα,
και λίγη κούραση απ’ τα τόσα τραγούδια
και τα καρδιοχτύπια και τα προγνωστικά
που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ τους...
Τάσος Λειβαδίτης, Συμφωνία
αρ. 1, Κέδρος, 1957
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου