Καλογριά... Δημοτικό

Lily Cole by Koto Bolofo

 

Κάτω στην Αγιά Μαρίνα και στη Παναγιά

δώδεκα χρονώ κορίτσι γίνηκε καλογριά,

με σταυρό με κομποσχοίνι πάει στην εκκλησά

κι ούδε το σταυρό της κάνει, ούδε προσκυνά.

Τα παληκαράκια βλέπει με πολύ καημό,

βγήκε μες στο σταυροδρόμι και κρασί πουλεί,

διάβηκ' ένας, διάβηκ' άλλος, διάβηκα κι εγώ.

-Καλημέρα καλογριά μου, κι αππέ, τι πουλείς;

-Και κρασί πουλώ λεβέντη και καλό ρακή.

-Καλογριά μου σα μεθύσω, πού θα κοιμηθώ;

-Παληκάρι μ' αν μεθύσεις, έλα στο κελλί,

πόχω πέρδικα ψημμένη και γλυκό κρασί,

πόχω πάπλωμα στρωμένο και χρυσό χαλί,

πού 'μαι κόρη και κοιμούμαι όλο μοναχή,

για να φάμε και να πιούμε και να παίξουμε,

να φιλήσεις ν' αγκαλιάσεις, καλογριάς κορμί.

-Τσώπα, τσώπα καλογριά μου, δεν είν' αντροπή;

-Αντροπή 'ναι στα κορίτσα και στις έμορφες

και σε μένα τη καλόγρια δεν είν' αντροπή

που είμ' σε ράσο τυλιγμένη σα χλωρό τυρί; 

Πηγή: Απόστολος Μελαχρινός, Δημοτικά Τραγούδια, Αθήνα 1946