 |
| Takashi Kitajima |
Γέρνει ο ήλιος
κι
ανάβουν τα τζάμια
κ’ η πόλη
σηκώνεται, για λίγο, στον αέρα
μ’ όλα της τα σπίτια,
με τους ανθρώπους που τρέχουν
και με τ’ αυτοκίνητα που τους κυνηγούν.
Κι όταν νυχτώσει
κάθεται πάλι κάτω απ’ τ’ άστρα
κι όλοι γυρεύουν μια φωτιά
και κάποιον δίπλα τους να τον αγαπούν
και φοβούνται, όπως πάντα, το σκοτάδι
κι αμπαρώνουν τις πόρτες
και περιμένουν
με μάτια κλειστά
τον ήλιο.
Κώστας
Σοφιανός, περ. Νήσος 1983
-----------
Και κλώθουν και περνάν και πάνε
οι ώρες –κι αλάθευτα χτυπάνε.
Τέλλος Άγρας, Τα ποιήματα, εκδ. ΜΙΕΤ, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου