Ήθελα νάμουν τσέλιγγας... Κώστας Κρυστάλλης

Τάκης Τλούπας, 1968

 

Ήθελα νάμουν τσέλιγγας, νάμουν κ' ένας σκουτέρης,

να πάω να ζήσω στο μαντρί, στην ερημιά, στα δάσα,

νάχω κοπάδι πρόβατα, νάχω κοπάδι γίδια

κ' ένα σωρό μαντρόσκυλα, νάχω και βοσκοτόπια

το καλοκαίρι στα βουνά, και τον χειμώ στους κάμπους!

Νάχω από πάλιουραν βορό και στρούγγα από ροδάμι,

νάχω και σε ψηλήν κορφή καλύβα από ρουπάκια,

νάχω με τα βοσκόπουλα σε κάθε σκάρον γλέντι,

νάχω φλογέρα να λαλώ, ν' αντιλαλούν οι κάμποι,

νάχω και κόρη όμορφη, στεφανωτήν μου νάχω,

να μου βοηθάη στο σάλαγο, να μου βοηθάη στα γρέκια,

κι όντας θα τα σταλίζουμε τα δειλινά στους ίσκιους,

στης ρεματιάς τη χλωρασιά μαζί της να πλαγιάζω,

να με κοιμίζει με φιλιά στους δροσερούς της κόρφους!

Κώστας Κρυστάλλης, Ο τραγουδιστής του χωριού και της στάνης, 1893

(Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη)