Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι
και παραπάνω
το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει·
τρεις βράχοι σε σχήμα πύλης, σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεύκα, μαύρα και κίτρινα
κι ένα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στον ασβέστη·
και παραπάνω ακόμη πολλὲς φορὲς
το ίδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτὰ
ως τον ορίζοντα ως τον ουρανὸ που βασιλεύει.
Εδώ αράξαμε το καράβι να ματίσουμε τα σπασμένα κουπιά,
να πιούμε νερὸ και να κοιμηθούμε.
Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιὰ κι ανεξερεύνητη
και ξεδιπλώνει μίαν απέραντη γαλήνη.
Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα
και το παίξαμε στα ζάρια.
Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε.
Ξαναμπαρκάραμε με τα σπασμένα μας κουπιά.
Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος, 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου