 |
| Vittorio Piergiovanni |
…Σε μια στιγμή, ένα θαμπό και μακρυσμένο τραγούδι
ανέβηκε στα χείλη μας,
σαν ένα ξένο πολυκαιρισμένο αντίδωρο,
που το βρίσκεις ψάχνοντας μια παλιά τσέπη
ύστερα από τόσα χρόνια απιστίας και περιπλανήσεων,
και χωρίς να το νιώσεις, σα χαμένος, το ακουμπάς
στα χείλη σου
και τα μάτια σου βουρκώνουν
θαμπωμένα ξαφνικά
από παλιούς λησμονημένους θεούς
και παντοδύναμες παιδικές ευπιστίες…
Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση 1, εκδόσεις Μετρονόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου