Μεσημεριάτικη βροχή... Γ. Ριζόπουλος

Ζαχαρίας Στέλλας

 

Δάκρι σταλάζει η σιγαλιά στην άφωτη γαλήνη,

σύνεφα πάλι βούρκωσαν βαθιά στον ουρανό,

γύρω νεφώνει η καταχνιά κ’ η πλάση αγάλι σβήνει

και πέφτει φέγγος πένθημο στ’ απόμακρο βουνό.

Το μεσημέρι νύσταξε νοθρό κι αργά θαμπώνει,

στα δέντρα βόγγη σύφυλλη τ’ ανέμου η ταραχή,

το χώμα ανάσανε βαθιά, βαριά η βροντή ζυγώνει,

τα σύνεφα χαμήλωσαν, κ’ έσταξε αργά η βροχή.

Γ. Ριζόπουλος, περ. ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, τχ. 5, Μάιος 1952