Πάφλασμα... Μαρία Μαρή

Διονύσης Καμινάρης, Μύρτος 

Καλωσόρισμα του καλοκαιριού,

σα χάδι, «απαλό», πέλματος γάτας,

σαν τρυφερό δέρμα μωρού,

ανεπαίσθητο λίκνισμα, με το πάφλασμα του νερού.

Υπέροχη υποδοχή σε μια ξέγνοιαστή περίοδο,

αυτή, του καλοκαιριού,

απαλλαγμένη, απ’ τις ταλαιπώριες του χειμώνα.

Λύτρωση η θάλασσα! Γέννηση και θάνατος μαζί!

Λήθη, μα και παιδικές αναμνήσεις, γέλια!

Τι προσμένει κανείς από ένα καλοκαίρι;

Πόση αποθεραπεία χειμερινών λακτισμάτων

κ’ επούλωση πληγών;

Πώς να σε λυτρώση ο ήλιος

απ’ τη χειμερινή φλεγμονή;

Πόσα δάκρυα να παρασύρη το νερό

και πόσα χάδια να σου κάνη για να ξεχάσης;

Όλα σε παν’ σ’ ένα ταξίδι ανεμελιάς,

στη φύση,

εκεί που βρίσκουν την πρωταρχική ευδαιμονία!

Στα λαγόνια της θάλασσας.

Υπόσχεση αγάπης στο μουρμουρητό μικρού κοχυλιού.

Ξεπλένεις λυγμούς,

βουτώντας στο βυθό της μοναξιάς.

Μαρία Μαρή, Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ. 45 

https://diorthoseis.eu/