Οι θείες... Αγγελική Σιδηρά

Γιώργος Ρόρρης

Πού πήγανε όλες αυτές οι θείες,

που με φιλεύανε γλυκό του κουταλιού

μ'ένα σιρόπι —κλάμα μακρινό—

που κάποιο πένθος διαρκείας

δεν το άφηνε να δέση.

Ονόματα ρουφήχτρες:

Καλλιόπη, Αγλαϊα, Περσεφόνη

που λες τις εξαφάνισαν

μες στις παρωχημένες έννοιές τους.

Πάντα θαρρείς γριές,

πάντοτε

με μια βεντάλια ανοιχτή

κάποια κρυφή τους θλίψη να λικνίζη.

Πώς φύγαν έτσι, μόνο

μ' ένα σύρσιμο απαλό φρρ...φρ...

μιας γκρίζας φούστας άχαρης, μακριάς!

Και πώς αποζητάω τώρα

τα φιλιά που αποστρεφόμουν!

Τρίχες σκληρές, ενστάσεις μιας ζωής

που ξεφυτρώνανε ανεξέλεγκτες

μεσ απ'τις κρεατοελιές τους

αχινοί, μαύρα μου αγκάθια

που με αγκυλώνουν πάλι.

Αγγελική Σιδηρά, Ο πιο μικρός περίπατος

Διορθώσεις, ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τχ 27 

https://diorthoseis.eu/