Pierre Auguste Cot, Άνοιξη, 1873 |
Πάνω που λες πως όλα τέλειωσαν
κι
αρχίζεις πια να συνηθίζεις στην ιδέα
κάποιο ανεπαίσθητο άρωμα σε παγιδεύει
και
σκαλώνει το βλέμμα σου στο πρώτο κλαδί:
Μικρές, αυθάδεις, πεισματάρικες
ελπίδες
βαλθήκανε να μπουμπουκιάζουν
και σε κοιτάζουν περιπαιχτικά
ανατρέποντας
την τάξη των πραγμάτων.
Αμαλία
Τσακνιά, Το δέντρο, 1977
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου