 |
| Georgy Chernyadyev |
Το στοματάκι εδάγκωνε και το χιονάτο
στήθος
γοργά ανεβοκατέβαινε στην ώρα τη θερμή
και ξαναμμένο απ’ τη γλυκειάν επιθυμία
το αίμα
τα χείλη και τα μάγουλα πορφύρωνε με
ορμή.
Κι όταν τα χέρια επέρασες απ’ τον
λαιμό μου γύρω,
τόσο ο φτωχός εμέθυσα απ’ των φιλιών
το μύρο,
που είπα την ώρα που έλυωνα στο
αγκάλιασμα το πλάνο:
-Σε τέτοια επόθυσα φωτιά να πέσω να
πεθάνω.
Θρασύβουλος Ζωιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου