Πῶς μπορῶ νὰ περάσω στὴν ἄλλη μεριά;.. Eduardo Galeano

                                          Χαρ. Χατζησάββα- Φωτίου

Εἶναι ἀστεῖο  (Es un chiste)

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ μεγάλη λεωφόρο κάποιας μεγάλης λατινοαμερικάνικης πόλης, κάποιος περιμένει νὰ τὴ διασχίσει. Καθηλωμένος στὴν ἄκρη τοῦ πεζοδρομίου, μπροστὰ στὴν ἀδιάκοπη ροὴ αὐτοκινήτων, ὁ πεζὸς περιμένει δέκα λεπτά, εἴκοσι λεπτά, μία ὥρα. Γυρίζει τότε τὸ κεφάλι του καὶ βλέπει ἕναν ἄντρα ἀκουμπισμένο στὸν τοῖχο νὰ καπνίζει. Καὶ τὸν ρωτάει:

       «Συγγνώμη, πῶς μπορῶ νὰ περάσω στὴν ἄλλη μεριά;»

       «Δὲν ξέρω. Ἐγὼ σ’ αὐτὴ γεννήθηκα».

Eduardo Galeano,  Ἀνθολογία ἰσπανόφωνου διηγήματος, μετ. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος