Greta Garbo and Robert Taylor in Camille (1936) |
Απ' όσα πράγματα έχω δει,
μονάχα εσένα θέλω να εξακολουθώ να βλέπω,
απ' ό,τι έχω αγγίξει,
μονάχα το δέρμα σου θέλω ν' αγγίζω:
αγαπώ το πορτοκαλένιο γέλιο σου,
μ' αρέσεις την ώρα που κοιμάσαι.
[...]
εγώ σε κοιτάζω και σε ερωτεύομαι,
κι έτσι ζω, φυσικότατα ερωτευμένος.
Μ' αρέσεις κάθε βράδυ και πιο πολύ.
Γι' αυτό σ' αγαπώ κι όχι γι' αυτό,
για τόσα πράματα και τόσο λίγα,
κι έτσι πρέπει να 'ναι ο έρωτας
μισόκλειστος και ολικός,
ιδιάζων και τρομαχτικός,
σημαιοστόλιστος και πενθοφορεμένος,
Pablo Neruda, Εστραβαγάριο,
εκδ. Καστανιώτη, Μετ Δανάη Στρατηγοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου