Ἡ λύτρωση... Κων. Μάστρακας

Γιάννης Τσαρούχης

Γεννηθήτω...

Σφυρίζω πάλι ξένοιαστος κι ἀλήτης.

Ξανὰ ἀκουμπῶ στὸ χάος καὶ στηρίζομαι!

Ναί, εἶμαι μόνος.

Ἕνας ἀλήτης ποὺ γυρίζει σπίτι του τὸ βράδι!

Ἕνας ἀλήτης μόνος, μὲ ἀγάπη,

χωρὶς τοὺς Λαιστρυγόνες καὶ τοὺς Κύκλωπες.

Ναί, εἶμαι μόνος,

σφυρίζω πάλι στὸν ἀέρα

λάθος ὥρα

[ (ἔχω δουλειά)

καὶ πότε εἶν’ ἡ ὥρα τοῦ σφυρίγματος;]

Ξανὰ ἀκουμπάω στὸ μηδὲν καὶ νιώθω κάτι.

Νιώθω μηδέν, ναί, μή-οὐδὲν

-ξέρω, δὲν εἶναι αὐταπάτη!

Ξεφεύγουνε τὰ λόγια ἀπὸ τὸ στόμα

-σὰν προσευχή

-σὰν ἐντολή

-σὰν

Γεννηθήτω… Κ.Μ.Μ.

Ζώνη 6σφαλείας, andy’s publishers, Ἀθήνα 2004, σελ. 314.

*

Ἡ λύτρωση

Ὅ,τι καὶ νὰ πῇ κανείς, ὅσο σωστὸ κι ἂν εἶναι, ποτὲ δὲν θεραπεύει τὴν ἀνάγκη. Ὁ λόγος δὲν  μπορεῖ νὰ ὑποκαταστήσῃ τὸ χρῆμα. Δεῖ δὴ χρημάτων καὶ ἄνευ τούτων οὐδέν ἐστὶ γενέσθαι τῶν δεόντων, πασχίζει ὁ Δημοσθένης νὰ πείσῃ τοὺς Ἀθηναίους, νὰ περιορίσουν τὶς δαπάνες γιὰ θέατρα καὶ παραστάσεις καὶ νὰ φτιάξουν κάνα πλοῖο, νὰ ἐξοπλίσουν στρατιῶτες κι ἀφοῦ ἐξασφαλίσουν τὴν ἐλευθερία τους, ἔχουν καιρὸ καὶ γιὰ τ’ ἄλλα!.. Ὁ κίνδυνος τότε ἦταν ὁ ἀπὸ βορά: Ὁ Φίλιππος, μὲ τὸν ἐπεκτατισμό του, ἀργὰ ἢ γρήγορα, θὰ κατέστρεφε τὸ ἀθηναϊκὸ πολιτισμικὸ status, ἀνατρέποντας τὰ κεκτημένα ἐπιτεύγματα πού, παραταῦτα, καταλυθέντα μετ’ ὀλίγον, ἐπέζησαν στοὺς αἰῶνες!..

 Ἀξίζει τὴν Ἱστορία νὰ μὴ τὴ μαθαίνῃ κανεὶς ἁπλῶς ἀπὸ τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια, οὔτε νὰ τὴν μελετᾶ, μεγάλος ἀπὸ συγγράμματα, ἀλλὰ νὰ τὴ ζῇ ὡσεὶ παροῦσα, τότε, γνωρίζοντας σὰν θεός, τὸ τί πράγματι μέλλει γενέσθαι, καὶ σήμερα ὡσεὶ παρελθοῦσα, ἀγνοῶντας ἔστω ἀλλ’ εἰκάζοντας τὰ μελλούμενα. Ἡ Ἀθήνα θὰ ἐπιζοῦσε δυόμιση χιλιάδες χρόνια. Ἀλλὰ ποτὲ δὲν θὰἦταν ἡ Ἀθήνα τους! Ἡ θουκυδίδεια τοῦ Περικλῆ καὶ τοῦ Φειδία, τῶν τραγικῶν καὶ τοῦ Ἀριστοφάνη, τοῦ Λυσία, τοῦ Δημοσθένη, τοῦ Πλάτωνα καὶ τοῦ Σωκράτη!.. Ὄχι ὁ προϋποθετικὸς Φίλιππος ἀλλ’ ὁ πανίσχυρος, ἀκαταμάχητος Ἀλέξανδρος, σὰν ἀναπόφευκτος ἄνεμος θὰ σάρωνε ὁλοκληρωτικὰ τὴν καθημερινότητά τους, ἀνεβάζοντας στὰ οὐράνια, σὰ διαιώνιο σύμβολο, τὴν πόλη, μὲ τὴν πρώτη ἐκείνη ἀφιέρωση ἀπὸ τῶν βαρβάρων… Σύμβολο, ναί, καὶ σφραγίδα ἀνεξίτηλη σύμπαντος τοῦ Κόσμου ἀλλὰ ποτὲ τοῦ παρελθόντος. Ἑνὸς Κόσμου ὅλως ἄλλου, Ἑλληνιστικοῦ, παγκοσμιοποιημένου, ἐμπλουτισμένου μὲ ποιές ἀσιατικὲς ἐπιδράσεις Περσίας, Ἰνδίας καὶ λαῶν ἄγνωστων κι ἀπρόσιτων ὡς τότε!.. Ἀναρωτιέμαι τί θὰ συνέβαινε ἂν πείθονταν νὰ καταργήσουν τὰ θεωρικὰ κ’ ἐνισχύονταν ἡ ἀθηναϊκὴ ἄμυνα μὲ δυό, τρεῖς, πέντε τριήρεις!: Ἢ θὰ βυθίζονταν ἢ θὰ συμμετείχαν στὴν ἐκστρατεία. Μοιάζει σὰ νὰ προσπαθῇ κανεὶς νὰ συγκρατήσῃ τὶς φυσικὲς ἐναλλαγές! Τὴν Ἄνοιξη, ὅταν πλακώνῃ ἀπὸ παντοῦ, τὸ καλοκαιρινὸ καῦμα ἢ τὴ χειμωνιάτικη θύελλα… Ἀστεῖα πράγματα!..

 Ζοῦμε ἄραγε σὲ ἱστορικὲς ἐποχές; Εἶναι σὰ νὰ διερωτᾶται κανεὶς μπροστὰ σὲ ποτάμι ἂν ...τρέχῃ τὸ νερό!.. Τὸ ἀείροον τῆς Ἱστορίας εἶναι βέβαιο. Ποιά ὅμως ἡ φερτὴ ὕλη καὶ οἱ πηγές εἶναι πάντοτε ζητούμενο. Μετὰ τὴν περσικὴ ἀπαίτηση γιὰ γῆν καὶ ὕδωρ τὸ ἑλληνικὸ μωσαϊκὸ κατέστη ἀναχρονιστικό! Καμμιὰ πόλη ἢ συμμαχία δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ ἐγερθῇ ἀντιμέτωπη. Μπορεῖ νὰ στάθηκαν οἱ Σπαρτιάτες στὶς Θερμοπύλες καὶ νὰ νίκησαν οἱ προμαχοῦντες τῶν Ἑλλήνων Ἀθηναῖοι στὸ Μαραθώνα ἀλλ’ ἡ ἀπάντηση ἀπαιτοῦσε παγκυριαρχία, ἀποφασιστικότητα ὁρμή, πλήρη περιφρόνηση παντὸς πολεμικοῦ κινδύνου. Δὲν ἦταν ζήτημα ἐπιβίωσης τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀλλὰ προϋποθετικῆς του στὸν Κόσμο ἀνάσας. Ὅ,τι κι ἂν ἔλεγαν οἱ τότε πρωθηγέτες, ὅποιες ἀπόψεις κι ἂν εἶχαν, περὶ οἱωνδήποτε πραγμάτων κι ἂν ἐτύρβαζαν, ὅποια μέτρα κι ἂν λάβαιναν, τίποτα δὲν ἦταν πιὸ ἀναπότρεπτο ἀπὸ τὸ Γρανικό!.. Καὶ τὴ συνέχειά του.

Σήμερα; Πρὸ εἰκοσαετίας κατέρρευσε τὸ πολιτικὸ μόρφωμα τοῦ Χριστιανισμοῦ ὁ Κομμουνισμός! Ἀφοῦ εἶχε σαρακοφαγωθεῖ ἀπὸ αἱματοβαμένους «ἡγέτες» τῆς καχυποψίας καὶ τῶν ἐξοντώσεων κι ἀπὸ ἕνα θλιβερὸ πλῆθος ἐπίσης αἱμοχαρῶν γραφειοκρατῶν τῆς ἀπέραντης σοβιετικῆς ἐπικράτειας. Θάλεγε κανεὶς πὼς ἀπηλλαγμένος ὁ διεθνὴς καπιταλισμός, ἀπὸ τὸ κομμουνιστικὸ πρόσκωμμα εἶχε πλέον τὴν ἡσυχία τῆς παντοδυναμίας!

 Εἶχε;.. Γιὰ νὰ ἐνσωματώσῃ-καταπιῇ λαίμαργα τὴ δύσκολη καὶ κακομαθημένη Ἀνατολικὴ Γερμανία καὶ τὸ τεράστιο οἰκονομικό της πρόβλημα, πανικόβλητος μὲ τὴν ἰσχυροποιούμενη, ἔστω μισὴ Εὐρώπη, ἔσπευσε νὰ διατάξῃ, χωρὶς προσχήματα, τὴν ἄμεση εἰσδοχὴ τῶν ἐξαθλιωμένων πρώην κομμουνιστικῶν χωρῶν. Στὶς ὁποῖες ἀλώνιζαν οἱ μέχρι χθὲς κομματικοὶ γραφειοκράτες ὡς νεόκοποι «ἐπιχειρηματίες» καὶ ἀνερριπίζοντο εὐρέως θρησκευτικὰ κ’ ἐθνικιστικὰ πάθη. Τὰ ὁποῖα δὲν ἔπαυσε νὰ θάλπῃ παντοιοτρόπως, ὅπως εἴδαμε ἀπὸ κοντὰ στὴ Σερβία, μὴ διστάζοντας ν’ ἀποσύρῃ τὰ μέχρι τότε στρατεύματα καὶ βάσεις ἀποχωρώντας καὶ λύνοντας τόν, ἀπὸ τὸ 1945, δεμένο γερμανικὸ ποιμενικό!

 Καὶ μετά; Μετὰ ἀπὸ μιὰ ὀκταετία ἐμετικῆς καθημερινῆς συντηρητικῆς βλακείας προέκυψε ὁ ...μαῦρος ἀντὶ τοῦ θύματος τῆς καπνίστριας, ὁ ὁποῖος, ἂν δὲν ἀκύρωσε, περιώρισε σημαντικὰ καὶ παγκοσμίως τὸν ἀντιαμερικανισμό! Ἦταν ὅμως ἀργά, πολὺ ἀργά!.. Ἡ πλήρης πλέον ἀπουσία παντὸς κομμουνιστικοῦ μπαμπούλα εἶχε ἐξαχριώσει ἀκόμα καὶ τοὺς κλητῆρες τῶν κορυφαίων καπιταλιστικῶν καθιδρυμάτων: τῶν τραπεζῶν! Κι ὅταν τὸ πρῶτο ἀμερικάνικο ἀνθυπομάγαζο στέρεψε ἀπὸ νερό, κατὰ τὴν θαυμασθεῖσα ἔκφραση τοῦ ἕλληνα ἀρχιδιάκου τοῦ τραπεζικοῦ παπαδαριοῦ, δηλαδὴ δὲν μποροῦσε νὰ κρύψῃ τὴν πτώχευσή του, οἱ περινούστατοι παγκόσμιοι σπουδασμένοι ἀπατεῶνες οἰκονομολόγοι-τσανακογλύφτες πάσης καπιταλιστικῆς συσσώρευσης ἀπεφάσισαν, μὲ τὴν ἠλιθιώδη δοκισισοφία ποὺ τοὺς περιέχει, πὼςδὲν τρέχει τίποτα! Μιὰ τράπεζα εἶναι...

 Καὶ τώρα βρισκόμαστε πρὸ τῆς κατάρρευσης τοῦ συνόλου καπιταλισμοῦ παγκοσμίως καὶ ὁλοσχερῶς. Τυπώνοντας πράσινα χαρτάκια ὁ ἐγγονὸς τοῦ μπάρμπα-Θωμᾶ, κατάφερε νὰ κρύψῃ μεχρι στιγμῆς τὴν ὑπερχρεοκοπία τῆς ἀμερικανικῆς παναδυναμίας καὶ νὰ ἐξαποστείλῃ, τὸ παρόν, τὸ πρόβλημα στὴν πανσυντηρητικὴ Εὐρώπη ποὺ ἔχτισε ἡ προγενέστερη ἀχαλίνωτη ἀπρονοησία τῶν ἀκόμη θρασυνομένων δῆθεν κοινοβουλευτικῶν τους. Τῆς ὁποίας ὅμως σήμερα προΐσταται ἡ ἰσοσυντηρητικότατη ἀνατολικογερμανικὴ κομμουνιστομαθημένη ζακέτα, ποὺ ὄχι μόνο δὲν ἀκούει ἀλλὰ τοὺς ἐξαποστέλλει ἄναυλους μὲ δημόσιες συστάσεις νὰ περιμαζέψουν τὰ δικά τους οἰκονομικὰ ἐρείπια ἀντὶ νὰ συμβουλεύουν καὶ εἰσηγοῦνται ἐκτυπώσεις…

 Ἡ Εὐρώπη καταρρέει. Δὲν ρίχνουν στάχτη στὰ μάτια. Κάτι πολὺ χειρότερο: ἐθελοτυφλοῦν, στρουθοκαμηλίζουν. Βέβαιοι ὅτι δὲν ὑπάρχει κομμουνιστικὸς (ἄρα κανένας) κίνδυνος δὲν ἀντιλαμβάνονται τὸν ἑαυτό τους σὰν τὸν χειρότερο ὅλων ποὺ εἶναι!.. Με-τὰ τὰ «τρία γουρουνάκια» καὶ τὰ ἐπίφοβα «ντόμινο», ἡ πανίσχυρη Ἱσπανία, ἡ πάντα θεοπάλαβη Ἰταλία, ἡ Γαλλία, λειτουργοῦν ὡς θολοῦρα κι ἀπόκρυψη τῆς μαύρης ἀλήθειας: Ἡ ἴδια ἡ Γερμανία καταρρέει! Δὲν ἐννοῶ μόνο τὰ ἑκατομμύρια τῶν Γερμανῶν ποὺ ζοῦν κάτω ἀπὸ τὸ ὅποιο ὅριο φτώχειας, στέρησης στέγης κι ἀνάγκης τροφῆς, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἴδια τὴν οἰκονομία της ποὺ «πάει καλὰ καὶ περίκαλα» γι’ αὐτὸ θὰ ἐκλέξουν πάλι ζακέτα ὅπως κανοναρχοῦν οἱ πληρωμένες δημοσκοπήσεις. Τί σόι καλά;: Σόι μπλέ!.. Καὶ μάλιστα βαρειὰ καὶ βαθιὰ κομμουνιστομαθημένο!..

 Μπορεῖ ἡ ἀπόλυτα ἡττημένη καὶ τραγικὰ συνειδητοποιημένη Γερμανία τοῦ Ἀντενάουερ καὶ τοῦ σεμνοτάτου Ἐπισκόπου Κούνστ, ἔστω ὑπὸ δεινὴ Κατοχὴ κι ἀσφυκτικὴ πολιτικὴ ἐπιτήρηση, μὲ τὴ βοήθεια τῆς διαγραφῆς ὅποιων προπολεμικῶν καὶ πολεμικῶν χρεῶν, τὴ βοήθεια δεκάδων χιλιάδων μεταναστῶν τῆς ἐπίσης καθημαγμένης Εὐρώπης, τὴν ἐθελοντικὴ ὑπερωριακὴ ἐργασία πάντων χωρὶς καμμιὰ ἀμοιβή, νὰ θεμελίωσε τὸ θαῦμα τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 κ’ ἐπέκεινα, ἀλλὰ σήμερα ἡ Γερμανία τῆς ἀνατολικῆς ζακέτας, τῆς ἀχαλίνωτης διαφθορᾶς τῆς Siemens, τῆς ἔπαρσης καὶ τῆς ἀλαζονείας τῆς δῆθεν οἰκονομικῆς ἰσχύος, ποὺ βασίζεται στὴν ἀδιέξοδη συναλλαγὴ μὲ τὴν πλυθηνόμενη κινεζικὴ νομενκλατούρα, τοὺς ρώσους κι ἄλλους ἀνατολικοὺς νεοκαπιταλιστές, δῆθεν ἐπιχειρηματίες τῆς ...KGB καὶ τῶν παρακλαδιῶν της, δὲν ἔχει κανένα περιθώριο ἐπιβίωσης!.. Εἶναι ἤδη νεκρή!..

 Καὶ οἱ ἄφρονες Εὐρωπαῖοι, προσβλέπουν ἀκόμη εἰς αὐτὴν ὡς εἰς ...οἰκονομικὴ ἀτμομηχανή (!!!), ποὺ ὁδηγεῖται καὶ τοὺς ὁδηγεῖ κατὰ κρημνόν! Ἕνας ἀπὸ τοὺς τελευταίους σοβαρούς, ὁ Χέλμουτ Σμίτ, σὲ συνέντευξή του στὴν ἐφημερίδα Die Zeit καταγγέλει τοὺς Εὐρωπαίους ἡγήτορες καὶ τὶς κυβερνήσεις τους, ὡς ἀπολύτως κατώτερες τῶν περιστάσεων. Ἡ μία σύνοδος ἀκολουθεῖ τὴν ἄλλη χωρὶς ποτὲ καμμία λύση, ἀφοὺ δὲν ὑπάρχουν πλέον προσωπικότητες σὰν τὸν Ντὲ Γκώλ, τὸν Ντελόρ, τὸν Τσώρτσιλ. Γι’ αὐτὸ κι ἀναδείχθηκαν ...τράπεζες κ’ οἱ πληρωμένοι ἀπ’ αὐτὲς οἶκοι ἀξιολόγησης, ὡς κύριοι τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς!..

 Μέσα σ’ αὐτὸ τὸν κόσμο ὁ Χριστιανισμός, ὡς θρησκεία, 2012 χρόνια μετά, «ἑορτάζει» ξανὰ τὴ γέννηση ἑνὸς βρέφους! Μόνο ποὺ σήμερα δὲν ὑπάρχουν βοσκοί, ἀλλὰ πολυεθνικὲς τῶν τρελλῶν ἀγελάδων! Δὲν ὑπάρχουν ψαράδες καὶ ἰχθεῖς ἀλλὰ καλοταϊσμένες τσιποῦρες καὶ σολωμοὶ τῶν σούπερ μάρκετ! Δὲν φέρνουν οἱ Μάγοι σμύρνα λίβανο, χρυσάφι, ἀλλὰ πανάθλιες, τυχάρπαστες, ἀδηφάγες κλίκες ἀφαιροῦν τὴ στέγη, τὴν τροφὴ καὶ τὴ ζωή, ὄχι 14.000 νηπίων, ἀλλὰ ἑκατομμυρίων πολιτισμένων Εὐρωπαίων, νομίζοντας ὅτι θὰ γλυτώσουν οἱ ἴδιοι ἀπ’ τὸν ἐπερχόμενο, μὲ τὰ καμώματά τους, βιβλικὸ κατάκλυσμὸ καὶ τὸν ἀναπόδραστο πνιγμό.  Κανένα σπήλαιο ἢ φάτνη δὲν χρειάζεται σήμερα. Δὲν γεννᾶται κανένα θεῖο ἢ θεανθρώπινο βρέφος! Μιὰ τεράστια, σωτήρια, λυτρωτικὴ πανανθρώπινη συνείδηση ἔχει γεννηθεῖ πρὸ πολλοῦ! Ἡ ὁποία γιγαντώνεται καθημερινά, σαρωτικά κι ἀνεπίστροφα. Ἔχει σωρευτικὰ μαζευτεῖ μιὰ ἀκλόνητη γνώση κι ἀναμφισβήτητη βεβαιότητα. Οἱ θρησκεῖες, οἱ φιλοσοφικὲς σχολές, οἱ πολιτικές, τάχα προτάσεις, οἱ οἰκονομικές, πρωτίστως, θεωρίες, τὰ διάφορα ἰδεολογήματα καὶ κρατικὰ συστήματα ἐξουσίας, τὰ νομίσματα τῆς ἀπάτης, μὲ μιὰ λέξη: τὰ ὑλικὰ πάσης ἀνθρώπινης δουλείας ἔχουν ὁλοκληρωτικὰ ἀχρηστευθεῖ. Τὸ ὅποιο ἡγετικὸν ἅλας ἔχει μωρανθεῑ καὶ ἐν τίνι ἀρτυθήσεται;..

 Ἐν οὐδενί! «Ἡγέτες», ἐπ’ ὀλίγον, θὰ ὑπάρχουν. Θρησκευτικοί, πολιτικοί, οἰκονομικοί: ὀλιγοφρενεῖς παιδεραστές, ἀδίστακτοι καὶ ἐντελῶς ἀνόητοι, συμπλεγματικοὶ καὶ λιγούρηδες τοῦ σέξ, τοῦ χρήματος καὶ τῆς ἐξουσίας, πολυπτυχιοῦχοι ἀνίκανοι νὰ συνθέσουν ἔστω καὶ νηπιῶδες πάζλ, γενικῶς τῆς ποιότητος: ρετάλι, σ’ αὐτοὺς ποὺ οἱ Ρωμαῖοι καὶ οἱ Βυζαντινοὶ δὲν θὰ ἐμπιστεύονταν οὔτε τὴν πλέον ἀπομακρυσμένη κι ἀσήμαντη τούρμα… Μέχρι τῆς πλήρους ἐξαχρειώσεως, ἐξαθλιώσεως, ἐκπτώσεως κ’ ἐμηδενισμοῦ. Τοὺς ὁποίους, ὅσοι κι ἂν ψηφίζουν, κανεὶς δὲν ἐμπιστεύεται γιὰ τιποτε παρὰ μόνο γιὰ κακό!

 Θὰ σκεφθῆτε: Δὲν εἶν’ ἔτσι. Ὑπάρχουν ἐλάχιστοι, ἔστω στὰ δάχτυλα τοῦ ἑνὸς χεριοῦ, ἐκεῖνοι οἱ ἕνες, ποὺ φτώχυναν ὑπηρετώντας ἰδέες, πολιτικοὶ ποὺ δὲν ἔφτασαν καὶ δὲν θὰ φτάσουν ποτὲ στὴν ἡγεσία, ἄνθρωποι ποὺ ρασοφοροῦν κ’ ἐπειδὴ εἶναι καθαρώτατοι κ’ ἱκανώτατοι τοὺς ἐνεπιστεύθησαν πάντα τὸ μηδέν, τὸ ὑπὸ τὸ μηδέν, κρατῶντας γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν αὐτῶν τὶς εὔφορες πεδιάδες, τὶς παχιὲς ἀγελάδες ποὺ δὲν χρειάζονταν παρὰ τὸν ἀρμεό!.. Ὑπάρχουν! Καθὼς ὁ ρασοφόρος Βικέντιος Βὰν Γκόγκ στ’ ἀνθρακορυχεῖα τοῦ Μπορινάζ, ποὺ ζωγραφίζοντας χίλιες φορὲς γιὰ νὰ τοὺς πετύχῃ, τοὺς πατατοφάγους του, ἀποποιόταν συγχρόνως κάθε διάκριση ἀπ’ τὸ μαῦρο ποίμνιό του!.. Ἀλλὰ καμμία ἁγία μορφή, ὅσο ἄσπιλη, δὲν θὰ μᾶς σώσῃ. Αὐτά, ἔχουν τελειώσει ὁριστικά!

 Μιὰ πανανθρώπινη συνείδηση ἀνδρώνεται συνεχῶς. Καθένας μας συνειδητοποιεῖ ὁλοένα ἐποπτικότερα τὸ οὐσιαστικὸ ἀδιέξοδο ὅλων. Κι ὅσο πιὸ ἀπελπισμένη εἶναι αὐτὴ ἡ συνειδητοποίηση, τόσο πιὸ βεβαίαν ἐλπίδα παρέχει. Γιατὶ ὑπερβαίνει αὐτόματα κάθε ἀδιέξοδο. Θρησκευτικό, φιλοσοφικό, πολιτικό, οἰκονομικό! Εἶναι ὁ πιὸ ποιητικὸς καὶ δημιουργικὸς ρεαλισμός! Ἂν συνειδητοποιήσω τί συνέβη στὴν ἀνθρωπότητα διαιωνίως, τί συμβαίνει σήμερα, τί μοῦ συμβαίνει, καὶ εἰκάσω μὲ προθυμία καὶ χωρὶς κανένα φόβο, καμμιὰν ἔναγχη προσδοκία τοῦ παραμικροῦ τί θὰ συμβῇ, ἔχω ὑπερβῆ πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν, ἔχω ἀποδώσει στοὺς Καίσαρες καὶ τοὺς Γιαχβέδες τὰ τῶν ἑαυτῶν καὶ εἶμαι παντελῶς ἐλεύθερος, ἀπηλλαγμένος, λυτρωμένος.

 Ἂς ἑορτάσωμε κατὰ τὰ καθιερωμένα! Ὅταν ἡ συνείδησή μας λάβῃ γνῶσιν ἑαυτῆς, ὅλος ὁ λυτρωμένος βίος εἶναι ἑορτή!..

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥ ΜΑΣΤΡΑΚΑΣ 

Διορθώσεις ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ 

Ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν,

ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι,

ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες,

ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες,

ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.

Απόστολος Παύλος

 Καινὴ Διαθήκη, πρὸς Κορινθίους Β΄ στ΄ 9, 10