 |
| Ελένη Φιλίνη, Τζακ ο καβαλλάρης |
Στην Έλλη/την παρθενική παιδίσκη.
Ω! είσαι ωραία σαν τραγούδι
σαν το μύρο σαν τη γύρη
σαν ψιθύρισμα κυμάτου.
Ω! μαστοί νεάνιδος που εγίνατε λαχτάρα.
Μααα εσύ έχεις μια διαύγεια κρυστάλλου
‘Ελα μαζί να ιδρύσουμε τον Απρίλη
να φάμε νερόβια φιλιά
πάνω στα γάργαρα μαλλιά της Νύχτας
και της Αυγής το πρωινό κέφι.
Το στήθι σου τώρα είναι αποθέωση
σαν οπώρα του ακατάληπτου νιάτου
έχει την πικάντικη γεύση της θάλασσας
μικρή αναδυομένη
και το τρυπάει η ματιά η αρσενική
ως το έσχατο μόριο του αναστατώματος.
Ω! Μαγίστρα με τα εφτά μάτια
κατάπιε με να ησυχάσω.
Γιάννης
Αλύτης, Οι φίλοι μου κι εγώ. Γράμματα –
πεζά – ποιήματα, εκδ Σμίλη, Αθήνα 2013,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου