Ρώτησα κάποτε... August Strindberg

Jean Dieuzaide

 

Ρώτησα κάποτε ένα παιδί λοστρόμου

γιατί η θάλασσα είναι αλμυρή,

κι αυτό μ' αποκρίθηκε:

Απ' τα πολλά δάκρυα που χύνουν οι ναυτικοί.

Και γιατί κλαίνε; ρώτησα.

Γιατί πρέπει πάντα να φεύγουνε, μου 'πε.

Γι' αυτό κι απλώνουν τα μαντίλια τους ψηλά

στα κατάρτια για να στεγνώσουν.

Και γιατί κλαίνε οι άνθρωποι όταν έχουν κάποια θλίψη;

Για να πλένονται πότε πότε τα γυαλιά τους

και να βλέπουν πιο καθαρά.

August Strindberg, Το ονειρόδραμα, εκδ. Δωδώνη, μετ. Αλέξης Σολομός

-------------

Μίλησέ μου - αλλά μίλησέ μου για δάκρυα!

Οδυσσέας Ελύτης, Προσανατολισμοί

(Ανθ. Η.&Ρ. Αποστολίδη)