Lorenzo Lotto |
Θάπεφτε, δεν άντεχε άλλο το Σταυρό.
Και θάπεφτε πολύ νωρίτερα
αν δεν Τον έβλεπε η Μητέρα Του.
Όταν Τη διέκρινε ανάμεσα στο πλήθος
πιέστηκε όσο μπορούσε,
συγκέντρωσε όση δύναμη μπορούσε
και πέρασε από μπροστά Της σταθερός κι ακμαίος,
μ’ ένα αδιόρατο κιόλας χαμόγελο.
Ελπίζει να τα καταφέρη ως το στρίψιμο του δρόμου,
προσεύχεται να τα καταφέρη ως το στρίψιμο του δρόμου
(«Αυτό, τουλάχιστο, Πάτερ μου»!).
Δε σκέφτεται τη Σταύρωση,
τίποτ’ απ’ όλα τ’ άλλα δε σκέφτεται,
μονάχα το στρίψιμο.
Κώστας Μόντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου