Γέλιο στη μοναξιά... Νικηφόρος Βρεττάκος

Maitê Proença by Bob Wolfenson, Sicile 1996

Σα μι’ ανταύγεια αστεριών σε μι’ ατμόσφαιρα γάμου,

που άνθη, πέπλα, κεριά, είναι όλα κατάλευκα

είναι το γέλιο σου. Κ’ είναι όπως ένα

ρουμπινί δισκοπότηρο πλεγμένο μ’ αχτίνες

που πάνω απ’ την πόλη το υψώνει στα δυό του

χέρια ένας άγγελος:

                                  «Δεύτε

λάβετε πάντες…»

                                   Το γέλιο σου,

σπιθίζει στον ήλιο σαν φώσφορο αγάπης.

Νικηφόρος Βρεττάκος, Το βάθος του κόσμου, 1961