 |
| William Smith |
Εγώ που κοιμήθηκα
(πόσα χρόνια)
δίχως φωτιά δίχως λυχνία
εγώ που αγκάλιαζα μονάχα
τη σιωπηλή σκιά μου
γύμνωσα τα χείλη
για να ψάλουν
τον ερχομό σου.
Τόσο φτωχός ήμουν Αγάπη
τόσο φτωχός
που δεν είχα στην παλάμη ένα χάδι
για ν' αγοράσω τις ώρες μου
που δεν είχα ένα νόμισμα φιλιού
για να δώσω του σκιώδη καπετάνιου
να με περάσει στην αντίπερα όχθη.
Όλη τη ζωή μου ασώτεψα
σκάβοντας την έρημο
και περιμένοντας χωρίς να το γνωρίζω
το σπόρο των βλεμμάτων σου.
Γιάννης Ρίτσος, Εαρινή συμφωνία–ΧΙ, Ποιήματα, εκδ. Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου