Ο χρόνος τρώγεται φρέσκος... Τάσος Μπέσιος

Sasha Gusov, London 2012

 

Ο χρόνος τρώγεται φρέσκος

χωρίς δεύτερη σκέψη

τη στιγμή που σκάει

με τ' αγκάθια, τους σπόρους

και τα φλούδια του

τη στιγμή που το μελάνι του

λεκιάζει πρόσωπα και χάρτες.

Ο χρόνος τρώγεται φρέσκος

ζεστός

με το αίμα

τη θλίψη και το ψέμα του

με τις υπόκωφες χαρές

με το ηχηρό του

χειροκρότημα.

Κι όταν τα δόντια του

οργιάζουν εντός σου

κι όταν έχει προλάβει

ν' αδειάσει τους αριθμούς

απ' το ρολόι σου – ιδιαίτερα

τότε - ο χρόνος

τρώγεται φρέσκος και ζεστός...

Αλλιώς... σε κομματιάζει

η νοσταλγία.

Τάσος Μπέσιος, Φυλακές Απόπειρες, εκδ. Εκάτη, 2016.