 |
| Μαρία Λαμπριάδου, Χώρα Άνδρου |
Καλοκαιριάτικο μελτέμι
σου αναστατώνει
τα μαλλιά.
Το φόρεμά σου γοργοτρέμει
καθώς στα χείλη σου η λαλιά.
Και κάτι να
μου πεις γυρεύεις
κ’ ενώ το θέλεις, δε μπορείς,
μαζί δειλιάζεις και θαρρεύεις
κι
ασάλευτη μ' αντιθωρρείς.
Την αναπνοή σου κόμπος πνίγει,
το γέλιο σβει σ' ένα
βυθό.
Μα φως, της όψης σου, ξανοίγει
το μαραμένο ως τώρα ανθό.
Κ’ ενώ της
μοίρας σου η ανέμη
γυρνώντας δένει τη θηλειά,
καλοκαιριάτικο μελτέμι
σου
αναστατώνει τα μαλλιά...
Ρήγας Γκόλφης, Η χαμηλή φωνή,
εκδ. Νεφέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου