Μικρούλα... Κωστής Παλαμάς

G. Binde

Ἔλα μικρούλα, καὶ στ᾿ ἀχνὸ

ἂς πᾶμε ἐκεῖνο τὸ βουνὸ

νὰ χτίσουμε καλύβι.

Τὸ βλέπεις; Σύγνεφα πολλὰ

σὰ γερο - γίγας κουβαλᾷ

στὴ ράχη του καὶ σκύβει.

Ἐκεῖ τὰ χιόνια του ὁ Χιονιᾶς

μὲς στὴν καρδιὰ τῆς σκοτεινιᾶς

διπλόχουφτα σωριάζει.

Kαὶ σὰν παλεύουν τὰ στοιχειά,

πύρινη γλῶσσα σὰν ὀχιὰ

ὁ κεραυνὸς τινάζει.

Ἐκεῖ εἶναι ὁ Λύκος ποὺ πεινᾷ,

καὶ λάμπει του στὰ σκοτεινὰ

τὸ λιμασμένο μάτι...

Ὤ, πᾶμε, ναί. Σὰν ἀλυχτᾷ,

θὰ μ᾿ ἀγκαλιάζῃς πιὸ σφιχτὰ

στοῦ πόθου τὸ κρεβάτι.

Κωστής Παλαμάς, Ποιήματα, εκδ. ΑΛΔΕ