 |
| Έκτωρ |
Ο μεταμφιεσμένος χρόνος
Τα σκηνικά παραισθησιακά
τα πρόσωπα θαμπές φιγούρες ύπνου
τα γεγονότα ασύνδετες εικόνες
μιας ανακόλουθης ζωής
Κι η διαδρομή
μια σταθερή περιστροφή
Μια μεταμφιεσμένη ακινησία
Ορέστης Αλεξάκης, Ίχνη στη σκόνη
Πάααει σιγά-σιγά και το ’15…
Πάνε και τα «ουαααουου…» του Γιάνννη…
Πάνε και οι μετονομασίες-βαπτίσεις…
Πάνε και οι εκβιαστές…
Πάνε και τα Κούγκια…
Πάνε και οι ορθοστασίες…
Πάνε και οι προνοητικές κρητικομανάδες…
Πάνε και τα… «πώς είπατε;»
Πάνε και οι μπούκες…
Πάνε και τα κάλλη της Ραχήλ
Πάνε και τα «εσείς στα τέσσερα…»
Πάνε και τα σκισίματα…
Πάνε και οι καταργήσεις…
Πάνε και οι επαναφορές…
Πάνε και οι ανθρωπιστικές κρίσεις…
Πάνε και τα ΟΧΙΝΑΙ…
Πάνε και οι Μαδούροι…
Πάνε και τα νταούλια…
Πάνε και οι χοροί…
Πάνε και οι επιλήσμονες…
Πάνε και τα γλωσσόφιλα στη βουλή…
Πάνε, πάνε, πάνε… όλα αυτά κι άλλα πολλά χαριτωμένα
που μας συντρόφευσαν …
Και τώρα, αφού πληρώσουμε όλα τα καταργημένα…,
να μην ξεχάσουμε να κατέβουμε και στο Σύνταγμα…, για να χορέψουμε ντε…
Δημήτρης Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου