Ράλλης Κοψίδης, παριανό καλύβι, μεταξοτυπία 1978. Εθνική Πινακοθήκη |
Καλύβι ανεμοσάλευτο, σαν πόσα δεν μου λέγει
το βραδινό σου κάπνισμα κ’ η χαμηλή σου στέγη!
Στην ερημιά που ολόγυρα σε ζώνει πάντα μόνο,
λησμονημένο στέκεσαι με τον κρυφό σου πόνο.
Μια Μοίρα, σαν επέρασε στην έρημή σου στράτα,
πούχε από πλούτη την ποδιά, τα χέρια της γεμάτα,
Είπε: «–Δεν βλέπω τίποτα, καλύβα, να σου λείπη.
Δεν έχεις ούτε ένα σκαμνί για να καθίσει η Λύπη.»
Αλέκος Φωτιάδης, Ανοιχτά μυστικά, εκδ. Παναθηναίων 1909
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου