Josephine Sacabo |
Όλα τα χρόνια που έλειπα, ξέρεις, για σένα γύριζα.
Έψαχνα το τριαντάφυλλο να βρω, που άλλος κανένας
δε θα μπορούσε να σου δώσει. Τι βουνά,
τι ερήμους και τι θάλασσες πέρασα, τι βροχές
μου αυλάκωσαν το μέτωπο, τι αρμύρες με παιδέψαν,
ποτέ κανείς δε θα το μάθει. Έστιψα την καρδιά μου
σ’ ένα άγιο δισκοπότηρο κι από κει μέσα φύτρωσε
το ωραίο αυτό τριαντάφυλλο, το καθαρό
σαν της Λαμπρής το λυκαυγές. Βάλτο στη ζώνη,
στο στήθος σου ή τα μαλλιά. Θα σου πηγαίνει
όπως πηγαίνει κάθε πρωί στον κόσμο ο ήλιος.
Νικηφόρος Βρεττάκος, Ο
χρόνος και το ποτάμι, εκδ. Δίφρος 1957
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου