 |
| C. Yarnall Abbott, 1902 |
Φώτα πολλά σε στόλισαν
Εικόνες που τρεμόσβυναν
Μια πράσινη μυρουδιά του χόρτου και του χαμομηλιού
κάτι σαν Πάσχα, σαν αρχαίος ναός
Ένα φωτοστέφανο από μέρες παληές
από φιλιά
Φωνές που έχουν ξεχαστεί
ακρογιαλιές που γλύφουν απαλά το καλοκαίρι
και μια γεύσι αρμύρας
που δεν ξέρεις αν είναι δάκρυα
ή κυματάκι άσπρο
Όλα αυτά κι εσύ χαμογελούσες
Όλη η άνοιξις πάνω στο γιορτερό σου το φουστάνι
κι εσύ κατέβαζες τα βλέφαρα για να μη μπη ο έρωτας.
Ανδρέας Καμπάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου