 |
| Thierry Valencin |
Πράγματα κυβερνημένα
από το φως και τον αέρα.
Ριζωμένα στο φως
κι όμως ρευστά
μες στο ζεστό αίσθημά τους
και στη σιωπή.
Στήνω αυτί στο μανταλάκι.
Περνά η μούσα του μεσημεριού
μες στο λεπτό αεράκι.
Γύρω μου άδειες καρέκλες
και στο σκοινί
κουνιούνται ελαφρά οι εφημερίδες.
Δεν κυβερνάνε πιά οι κυβερνήσεις.
Κυβέρνηση έχουνε το φως
κι οι πέντε αισθήσεις.
Η γλυκιά τρέλλα που κυβερνάει
το μυαλό.
Γιάννης
Πατίλης, Ζεστό μεσημέρι, εκδ.
Ύψιλον,1984
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου