Monica Bellucci |
Γιατί να τραβάνε όλα σε μήκος
παράλληλα
με θύμησες που λικνίζονται στο καπνό
παράλληλα με προκυμαίες που αποχαιρετούν
το φως
στα ηρεμισμένα ιστία καραβιών
ξεναγεννώντας τη δυσδαιμονία των
καπετάνιων τους.
Παράλληλα με αήττητες προσόψεις σπιτιών
σε δρόμους
βουλιαγμένους στην ακινησία τους…
Γιατί να συνταυτίζουμε τη μορφή της Άννας
με
χίλια διαβατάρικα συμβάντα
στην καρδιά του χειμώνα και στις γαλήνιες πεδιάδες
στις
ώρες που ο ύπνος μας φυσάει
μέσα στ’ αυτί σύννεφα ασυνάρτητα μ’ ένα κέρας
και
στις στιγμές που σε υπερένταση χλωμή
ζούμε στα οδυνηρά τεντώματα ενός
ακκορντεόν
στις νευρικές αγωνίες των μουσικών δαχτύλων
και οι μαυρισμένοι
κύκλοι των ματιών μας
συναγωνίζονται τη ράβδο του τυφλού.
Τότε περνάει η όμορφη
η Άννα η φαρμακερή
Φαρμακερά ωραία χείλη, μάτια φαρμακερά
και μας σκοτώνει
θηλάζοντας μας μ´ ένα φαρμακερό στήθος
συνθλιβοντάς μας σαν άπραγα αλογάκια της
Παναγίας
και σβήνει γεμίζοντας ήλιο τα ρουθούνια της,
πατώντας με φαρμακερό
γατίσιο βήμα
σφίγγοντας τα νύχια στη φούχτα που θέλουμε να φιλήσουμε.
Εξαφανισθείτε
πιά για πάντα κι ελάτε πάλι αμέσως.
Τι θα γίνουμε!
Ωραία φαρμακερή Άννα,
συνυφασμένη με το κάθε τι.
Γιώργος Β. Μακρής, Γραπτὰ
Γιώργου Β. Μακρή, Εστία 1986.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου