Andrew Caldwell, New Zealand |
Τάχαμε όλα…
Κατά τρόπον ακραιφνώς νεοελληνικό
σε
πολυκάρεκλο αριδοξάπλωμα αναπαυτικό
μπαϊλντίσαμε τα τσιγάρα και τη ρετσίνα.
Στες εκλεκτικά
αγγιγμένες πιατέλες
περίσσευαν πολλοί οι μεζέδες·
και στες
τσέπες ασφυκτιούσαν τα νομίσματα.
Οι τελευταίες μας φράσεις αιωρούντο από
πολλού
στην
ατμόσφαιρα
ημιθανείς σχεδόν από τη διάχυτη ευωδία του αγιοκλήματος.
Δεν είχαμε
να πούμε τίποτα πια…
Τάχαμε
όλα…
Αν έμενε ακόμη κάτι,
το
πολύ-πολύ,
ήταν να βγει ο φεγγάρης!..
Πρόβαλε πάνω απ’ το βουνό,
προχώρησε αργά
στον ουρανό,
πίσω από κάποιο σύννεφο τον χάσαμε για μια στιγμή,
ύστερα
ξαναφάνηκε,
και εν τέλει κρύφτηκε οριστικά
πίσω από την απέναντι οικοδομή…
Ε!
σιγά-σιγά τραβήξαμε δια ύπνον…
Έναν ύπνον βαθύτατον-χωρίς όνειρα…
Όλα τάχαμε…
Άλεκ Σχινάς
(Ανθ. Η.Ρ.Η.Σ. Αποστολίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου