Καθίστε ήσυχοι... Ζωή Καρέλλη

Takashi Kitajima

Μην απορίχνετε σαν άνθη ασήμαντα

τις περίφημες ώρες τής ζωής.

Κρατήστε πολύτιμη τη στιγμή

μπροστά σας να μεγαλώσει,

να πληθαίνει σαν όνειρο μέσ’ στην ψυχή.

Είναι του χρόνου απουσία

να μη ζει ο άνθρωπος

την πάσαν ευτυχίαν τής ύπαρξης.

Ο χρόνος, σχήμα τραγικό,

όμως οι ώρες κι οι μέρες

τον γλυκαίνουν.

Καθίστε

αναπασχόλητοι, αμέριμνοι,

– κάποτε, – να τις δείτε,

πώς προσέρχονται ήσυχες,

οι μέρες, οι ώρες,

με δώρα στα χέρια,

φως, όψες ποικίλες χαίρονται

και χαρίζονται.

Καθίστε ήσυχοι, δίχως

τυράννια, – αν είναι δυνατόν –

δίχως τίποτα να ζητάτε – κάποτε –

τότε θ’ ακούσετε το εξαίσιο

τραγούδι τής ζωής, που κυλά

εφήμερη, διάφανη – τότε.

Μη φοβηθείτε, μην τη θολώσετε

με κίνηση καμιά. Κρατάει το θάμβος

της ψυχής η ακινησία.

Η κίνηση καθάρια διαλύεται

και μένει δίχως βάρος,

όπως η ψυχή μας, – τότε –

ας την ακούσουμε,

στον χρόνο, πώς συν βαίνει.

Ζωή Καρέλλη, Φαντασία του χρόνου, 1949

Ο ''ΤΟΙΧΟΣ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΥ'' ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ...