Mario Testino |
Οι καρέκλες στο μπαλκόνι σταύρωναν
και
τα πόδια μου μοιραία σκαρφάλωναν και
στεφάνωναν τα δικά σου.
Κι όλα αυτά
πριν καλά καλά σε γνωρίσω
καλοκαίρι του 2013
Τα ποτήρια μας αντάμωναν
κάθε λίγο
για να σπάνε το άφωνο της νύχτας.
Τα χερια μου,
που μέχρι τότε δίσταζαν τα
χαϊδέματα
έπιαναν αμήχανα ξενόφερτα
κοχύλια και βότσαλα
που είχες παρατάξει στο
τραπέζι
Τα δικά σου παίδευαν
ένα τσιγάρο, τα παγάκια του ποτού και
το νυχτικό
σου
που ανέμελα σκαρφάλωνε
στο γλυπτό των ποδιών σου
αδιαφορώντας για τα
προσχήματα
μαρτυρώντας ασταμάτητα
την επιθυμία και τον έρωτά σου.
Δημήτρης
Λαμπρόπουλος, «Οι Εραστές σας δεν σας ανήκουν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου