Είχε ρόδινα τα μάγουλα, καστανόξανθα μαλλιά, λεπτά
χείλη, κερασιά, σκούρο μέλι μάτια. Στο φτωχόδρομο που ζούσε χάλαγα τις σόλες
μου πήγαινα- ερχόμουνα μέρα – νύχτα μόνος μου. Και σαν τύχαινε να βγει, άνοιξη
μπουμπουκιασμένη, σ’ οπτικό συμπόσιο αποζημιωνόμουνα. Φαίδων Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου