Tatiana Ferkova |
Η Μίλλυ ήταν στην πίσω αυλή απλώνοντας
τα ρούχα. Την παρακολουθούσα απ’ το
παράθυρο
της κουζίνας. Γιατί αυτό να με ευχαριστεί
τόσο πολύ;
Γιατί την αγαπώ με χίλιους τρόπους,
και γιατί
αγαπάω την ιδέα της καθαρής μπουγάδας
που την χτυπάει
ο άνεμος. Είναι διαχρονική, μια νέα
αρχή, μια
υπόσχεση για το αύριο. Μανταλάκια! Θεέ
μου, αγαπώ
τα μανταλάκια. Θα ’πρεπε να κρατάμε
αποθέματα απ’ αυτά.
Κάποτε, μπορεί να σταματήσουν να τα
φτιάχνουν, κι ύστερα τι;
Αν ήμουνα ζωγράφος, θα ζωγράφιζα τη
Μίλλυ να απλώνει
την μπουγάδα. Αυτός θα ήταν ένας
πίνακας να
σε γεμίζει μ’ ευτυχία, και να σου
σπάει την καρδιά.
Ποτέ δεν ήξερες τι είχε στο μυαλό της,
μεγάλες
σκέψεις, μικρές σκέψεις, καμία σκέψη.
Έβλεπε
το γεράκι που έκανε κύκλους από πάνω
της; Μισούσε
το ν’ απλώνει ρούχα; Σκόπευε να το
σκάσει
με κανέναν ναύτη; Φούσκωναν τα
σεντόνια σαν πανιά
επάνω σε αρχαίο σκάφος, οι κάλτσες
ένευαν αντίο.
Μίλλυ, ω Μίλλυ, με θυμάσαι; Ο άντρας
που ταξίδευε
με υφασμάτινες πετσέτες και σ’
αγαπούσε
μέσα στη μεγάλη καταιγίδα.
James Tate, μτφρ. Σοφία Γιοβάνογλου
At the
Clothesline Millie was in the backyard
hanging the
laundry.
I was watching her from the kitchen
window.
Why does this give me so much pleasure?
Because
I love her in a million ways, and because
I love
the idea of clean laundry flapping in
the
wind. It’s timeless, a new beginning, a
promise
of tomorrow. Clothespins! God, I love
clothespins.
We should stock up on them. Some
day
they may stop making them, and then what?
If I
were a painter, I would paint Millie hanging
the
laundry. That would be a painting that
would
make you happy, and break your heart.
You
would never know what was in her mind, big
thoughts,
little thoughts, no thoughts. Did she
see the
hawk circling overhead? Did she
hate
hanging laundry? Was she going to run away
with a
sailor? The sheets billowing like sails
on an
ancient skiff, the socks waving goodbye.
Millie,
O Millie, do you remember me? The man
who
traveled with cloth napkins and loved you
in the great storm.
James Tate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου