Το δόλωμα... Γεώργιος Δροσίνης

Jock Sturges

Μια κόρη με ξανθά μαλλιά,

με γαλανά ματάκια.

Σκυμμένη ‘ς την ακρογιαλιά

εψάρευε ψαράκια.

-Α, και να έδιν’ ο θεός

την πλάση μου ν’ αφήσω

και να γενώ ένας κοβιός

να ‘ρθω να σε τσιμπίσω!...

Να σε τσιμπίσω ‘ς την καρδία

και να σε φαρμακώσω,

αφ’ ου συ άλλον αγαπάς,

κάλλιο να σε σκοτώσω.

Δεν είπα τίποτα κακό.

Γυρίζει με κοιτάζει

και με χαμόγελο γλυκό:

-«Τσίμπα λοιπόν!» φωνάζει.

Αχ ! ήτο δόλωμα σωστό,

μα πού...  πού να ελπίσω

πώς σαν ψαράκι θα πιαστώ

χωρίς καν να τσιμπήσω.

Γεώργιος Δροσίνης