Δω κάτω... Φαίδρος Μπαρλάς

ΘΟΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΤΑΚΙΣΤΑΝ

Δω κάτω στο Παττακιστάν

καραβανάδες κυβερνάν

και τρων και πίνουν και γλεντάν

και τις εικόνες προσκυνάν!

Σκύψ' το κεφάλι πιο καλά,

λύγα τη μέση σου, ραγιά,

τον πισινό σου τουρλωτό –

να πέφτη το λουρί στρωτό!

Δω κάτω στο Παττακιστάν

νταούλια, πίπιζες βροντάν –

καραβανάς στο γιώτα-χι

πάει τη γκόμενα εξοχή!..

Αφού σ' αφήνουν και βοσκάς,

γιατί, ραγιά, να χολοσκάς;

Κι αν σου τραβήξουνε τ' αφτί,

γέλα - και πες πως δεν πονεί!

Έξω αγιάζι και βροχή –

τί ζέστα πόχει το μαντρί!

(Για να μην πέφτουμε σε λάκκους

μάς βάλανε χωροφυλάκους!..)

Δω κάτω στο Παττακιστάν

οι μέρες μας γλυκά κυλάν:

το Σαββατόβραδο Προ-πό,

την Κυριακή με το θεό!

Παν τα κορόιδα φυλακή –

κ' εμείς οι άλλοι στη γραμμή,

με ξεσκονόπανο στο χέρι

και με γαρούφαλο στ' αφτί!

Ασίκη μου καραβανά,

η Παναγιά να σε φυλά!

Είν' ο ραγιάς πιστό σκυλί,

που γλείφει και παρακαλεί:

«Νάχα μαχαίρι - την κοιλιά

να σκίσω του καραβανά,

ζεστό το αίμα να κυλήση,

καφτή χαρά να με ποτίση!»

Μα πού μαχαίρι, πού ψυχή!..

Έρμη, σερνάμενη στη γη,

μας μένει μόνο μια φτωχή

και τρεμουλιάρα απαντοχή...

...Δω κάτω στο Παττακιστάν

νταούλια, πίπιζες βροντάν!

Καραβανάδες κυβερνάν

και τρων και πίνουν και γλεντάν!..

Φαίδρος Μπαρλάς, Άπαντα, εκδ. Τα Νέα Ελληνικά