Τρεις χάριτες... Ησίοδος

Δημήτρης Γαλάνης 1923

               

… τρεῖς δέ οἱ Εὐρυνόμη Χάριτας τέκε καλλιπαρήους,

Ὠκεανοῦ κούρη πολυήρατον εἶδος ἔχουσα,

Ἀγλαΐην τε καὶ Εὐφροσύνην Θαλίην τ᾽ ἐρατεινήν·

910τῶν καὶ ἀπὸ βλεφάρων ἔρος εἴβετο δερκομενάων

λυσιμελής· καλὸν δέ θ᾽ ὑπ᾽ ὀφρύσι δερκιόωνται.

Αὐτὰρ ὁ Δήμητρος πολυφόρβης ἐς λέχος ἦλθεν·

ἣ τέκε Περσεφόνην λευκώλενον, ἣν Ἀιδωνεὺς

ἥρπασεν ἧς παρὰ μητρός, ἔδωκε δὲ μητίετα Ζεύς.

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,

ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο

ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς.

Ησίοδος, Θεογονία (907-917),

Τρεις Χάριτες μ᾽ ωραία μάγουλα του γέννησε η Ευρυνόμη,

η κόρη του Ωκεανού που ᾽χει όψη πολυέραστη,

την Αγλαΐα, την Ευφροσύνη και την εράσμια Θαλίη.

Από τα βλέφαρά τους στάζει καθώς κοιτάνε έρωτας

που παραλύει τα μέλη. Κι ωραία κάτω απ᾽ τα φρύδια βλέπουν.

Αλλά και στης πολύτροφης της Δήμητρας την κλίνη ανέβηκε.

Εκείνη γέννησε την Περσεφόνη με τα λευκά τα μπράτσα, που ο Άδης

την απήγαγε απ᾽ τη μητέρα της κι ο συνετός ο Δίας τού την έδωσε.

Κι ύστερα πάλι τη Μνημοσύνη αγάπησε με την ωραία κόμη,

και γεννηθήκανε απ᾽ αυτήν οι Μούσες που φορούν χρυσό διάδημα

οι εννιά, που τους αρέσουν οι ευωχίες και η τέρψη των ασμάτων. 

Απόδοση Στ. Γκιργκένης